Jasień (Ustrzyki Dolne)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jasień
Część miasta Ustrzyki Dolne
Ilustracja
Sanktuarium Matki Bożej Królowej Bieszczadzkiej
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

bieszczadzki

Miasto

Ustrzyki Dolne

Data założenia

1494

SIMC

0361577[1]

Kod pocztowy

38-700[2]

Tablice rejestracyjne

RBI

Położenie na mapie Ustrzyk Dolnych
Mapa konturowa Ustrzyk Dolnych, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jasień”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Jasień”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jasień”
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego
Mapa konturowa powiatu bieszczadzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jasień”
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne
Mapa konturowa gminy Ustrzyki Dolne, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jasień”
Ziemia49°25′18″N 22°36′50″E/49,421667 22,613889

Jasień – dawna wieś, część miasta Ustrzyki Dolne w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Ustrzyki Dolne[1][3].

Leży na trasie małej i dużej pętli bieszczadzkiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1494 roku Jan Olbracht przekazał wieś rodzinie Ustrzyckich jako nagrodę za zasługi w wyprawie bukowińskiej. Ponowna lokacja Jasienia – na prawie wołoskim miała miejsce w 1559 roku, wtedy też dosiedlono wieś ludnością wołoską. Pierwszą świątynią we wsi była cerkiew prawosławna. W 1611 roku została przekształcona w cerkiew unicką. W 1664 Stanisław Ustrzycki, podstarości przemyski założył parafię rzymskokatolicką i ufundował drewniany kościółek. Utworzenie parafii potwierdził dyplomem król Jan Kazimierz w 1666. Z czasem parafia objęła 21 miejscowości, w tym również Ustrzyki Dolne. Obecny kościół murowany wybudowano po 1740. W 1743 nastąpiła jego konsekracja.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. W drugiej połowie września 1939 r. nacjonaliści ukraińscy z OUN dokonali tutaj licznych grabieży i napadów na polskie gospodarstwa, w tym też na plebanię. Sytuacja powtórzyła się w maja 1944 r. Zginęło 4 Polaków[4].

Po 28 września 1939 roku Jasień znalazł się w granicach ZSRR. Od czerwca 1941 należał do niemieckiego Dystryktu Galicja. Niemcy zgodzili się na otwarcie polskiej szkoły do której uczęszczało 43 uczniów oraz szkoły ukraińskiej, w której uczyło się 110 uczniów. W 1944 roku Jasień ponownie znalazł się w granicach ZSRR, by ostatecznie powrócić do Polski po 15 lutego 1951, w ramach regulacji granicy między PRL a ZSRR[5].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Jasień.

Sanktuarium[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1316 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 387, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  5. Historia miejscowości.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]