Jaskinia Rybia
49°14′48″N 19°48′46″E/49,246781 19,812817| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
358 m |
| Deniwelacja |
6 |
| Wysokość otworów |
1024 i 1025 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
0 m |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-04.05 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°14′48″N 19°48′46″E/49,246781 19,812817
| |
Jaskinia Rybia (Wodna pod Zawiesistą) – jaskinia w Wyżniej Bramie Chochołowskiej w Dolinie Chochołowskiej w Tatrach Zachodnich. Ma 10 otworów i kilka przebić do powierzchni (zbyt ciasnych, aby przejść) tuż przy lewym brzegu Chochołowskiego Potoku, kilkadziesiąt metrów od dawnego schroniska Blaszyńskich, na wysokościach 1024 i 1025 metrów n.p.m.[1] Długość jaskini wynosi 358 metrów, a jej deniwelacja 6 metrów[2][3]
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia tworzy sieć ciasnych, szczelinowatych korytarzy, zwykle wypełnionych wodą. Otwory wejściowe usytuowane są w 2 grupach rozdzielonych zboczem. Cztery wychodzą na wschód, reszta na południe lub południowy wschód.
Za otwór główny przyjmuje się jeden z otworów wychodzących na wschód. Idzie się nim do Korytarza na Kontakcie. Po drodze odchodzi szereg bocznych korytarzyków kończących się ślepo lub prowadzących do pozostałych otworów północnych. Z Korytarza na Kontakcie schodzi się do Węzła. Zaczyna się kilka bocznych korytarzy. Ciąg główny prowadzi dalej do Płaskiej Komory. Stąd Korytarzem z Mostami dochodzi się do skrzyżowania. W lewo prowadzi 11-metrowy korytarz, od którego odgałęzia się w obie strony szereg bocznych odnóg. Jedna z nich prowadzi do dużej Pochyłej Szczeliny. Dochodzi się nią po kilkunastu metrach do ciasnego syfonu, który zawsze wypełnia woda (prawdopodobnie łączy się on z dolnymi partiami Szczeliny Chochołowskiej). Z Pochyłej Szczeliny odchodzą też ciasne, zwężające się odnogi prowadzące do otworów wejściowych jaskini wychodzących na południe[1][3].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia stanowi współczesny podziemny przepływ Chochołowskiego Potoku. Część północna jest wypływem, część południowa przy wysokich stanach wody funkcjonuje jako ponor. Jak wykazały badania, woda z jaskini wpływa do korytarzy położonej niedaleko Szczeliny Chochołowskiej. Istnieje też przepływ wody między jaskinią a Wywierzyskiem Chochołowskim[4].
Zimą przy otworach występuje lód naciekowy (stalaktyty, stalagmity, pokrywy lodowe), a głębiej lód gruntowy (lity i włóknisty)[3].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinia znana od dawna góralom. Pierwsze jej badania przeprowadzili bracia Zwolińscy w 1922 roku[5].
W latach 2008–2009 sporządzono nową dokumentację jaskini[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-03525-7
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 17 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-17].
- ↑ a b c d Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-09].
- ↑ Jaskinia Rybia, Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego pod patronatem KTJ PZA [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-03-09].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 1044. ISBN 83-7104-009-1.