Jerzy Banatowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Banatowicz
pułkownik dyplomowany saperów pułkownik dyplomowany saperów
Data i miejsce urodzenia

1947
Gryfino

Przebieg służby
Lata służby

1966

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie
Siły Zbrojne RP

Jednostki

Akademia Sztabu Generalnego
12 pułk pontonowy
3 pułk pontonowy
5 Brygada Saperów
Pomorski Okręg Wojskowy
Śląski Okręg Wojskowy

Stanowiska

podchorąży OSWI
dowódca plutonu pontonowego
dowódca kompanii pontonowej
starszy pomocnik
szefa sztabu pułku
słuchacz ASG
dowódca pułku pontonowego
z-ca szefa Wojsk Inżynieryjnych POW
dowódca 5 Brygady Saperów

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”

Jerzy Banatowicz (ur. 1947 w Gryfinie) – pułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Podchorąży w Oficerskiej Szkoły Wojsk Inżynieryjnych w latach 1966-1969, następnie od 1969 do 1975 był dowódcą plutonu i kompanii pontonowej w 5 Brygadzie Saperów. Na wysokim poziomie organizował i prowadził szkolenie swych pododdziałów. W 1978 roku ukończył studia w Akademii Sztabu Generalnego. W 12 pułku pontonowym w latach 1978 – 1981 pełnił funkcję starszego pomocnika i szefa sztabu pułku. W okresie od 1981 do 1985 dowodził 3 pułkiem pontonowym. Zastępca szefa Wojsk Inżynieryjnych Pomorskiego Okręgu Wojskowego w latach 1985 – 1986. Dowódcą 5 Brygady Saperów został w 1986 z którą osiągał dobre wyniki w wyszkoleniu bojowym i podczas ćwiczeń z wojskami oraz za całokształt działalności w 1988 roku. W drodze wyróżnienia został skierowany na studia w Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR[1]. Po ukończeniu studiów w 1990 objął stanowisko szefa Wojsk Inżynieryjnych Śląskiego Okręgu Wojskowego. Podczas wielkiej powodzi w lipcu 1997 roku, włożył wiele osobistego zaangażowania i inwencji w sprawne kierowanie jednostkami inżynieryjnymi Śląskiego Okręgu Wojskowego. Ambitny, sprawny w działaniu, wymagający, konkretny. Lubi czytać literaturę faktu i historię wojskowości. Miłośnik przyrody[1].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zdzisław Barszczewski, Sylwetki saperów str. 157
  2. M.P. z 1993 r. nr 66, poz. 584
  3. M.P. z 2001 r. nr 3, poz. 70

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]