Jerzy Makarczyk
Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1938 |
---|---|
Polski sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka | |
Okres |
od 1992 |
Następca | |
Polski sędzia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej | |
Okres |
od 11 maja 2004 |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Jerzy Makarczyk (ur. 24 lipca 1938 w Warszawie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalista w zakresie prawa międzynarodowego publicznego, wiceminister spraw zagranicznych. Pierwszy polski sędzia w Europejskim Trybunale Praw Człowieka (1992–2002) i Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej (2004–2009).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył studia prawnicze, uzyskiwał następnie stopnie naukowe doktora i doktora habilitowanego. W 1989 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Zawodowo związany z uczelniami polskimi i zagranicznymi. Był wykładowcą na University of Oxford (1985), a w 1988 profesorem na International Christian University w Tokio (jap. 国際基督教大学 Kokusai Kirisutokyō Daigaku)[1][2][3]. W Polsce pracował w Instytucie Nauk Prawnych PAN oraz w Katedrze Administracji i Nauk Prawnych Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego.
Został członkiem różnych krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych, zajmujących się prawem międzynarodowym, europejskim i prawami człowieka. Od 1989 do 1992 zajmował stanowisko podsekretarza stanu i następnie sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Zajmował się w tym okresie weryfikacją kadr, pełnił funkcję negocjatora ze strony polskiego rządu w sprawie wycofania wojsk radzieckich z terytorium RP. Był też przewodniczącym krajowej delegacji w ramach Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Orzekał jako sędzia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (1992–2002). Następnie doradzał prezydentowi Aleksandrowi Kwaśniewskiemu w zakresie polityki zagranicznej i praw człowieka.
11 maja 2004 został pierwszym polskim sędzią w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Kadencję zakończył 6 października 2009, kiedy zastąpił go profesor Marek Safjan.
W 2011 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Why ICU...?. International Christian University. [dostęp 2019-06-12]. (ang.).
- ↑ Yearbook of the European Convention on Human Rights. Lejda: Martinus Nijhoff Publishers, 1992, s. 109. [dostęp 2019-06-12]. (ang.).
- ↑ Ten new members of the Court of Justice of the European Communities. europa.eu, 11 maja 2004. [dostęp 2019-06-12]. (ang.).
- ↑ Ordery dla przedstawicieli rządów okresu transformacji. prezydent.pl, 3 czerwca 2011. [dostęp 2011-09-10].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Jerzy Makarczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-08-20] .
- Byli członkowie. europa.eu. [dostęp 2011-08-20].
- Tadeusz Kosobudzki: MSZ od A do Z. Ludzie i sprawy Ministerstwa Spraw zagranicznych w latach 1990–1995. Warszawa: Wydawnictwo'69, 1997, s. 151–152. ISBN 83-86244-09-7.
- Absolwenci wydziałów prawa w Polsce
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Polscy specjaliści prawa międzynarodowego
- Pracownicy Instytutu Nauk Prawnych PAN
- Sędziowie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
- Sędziowie Trybunału Sprawiedliwości
- Wiceministrowie spraw zagranicznych III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie
- Wykładowcy Uniwersytetu Oksfordzkiego
- Urodzeni w 1938
- Polscy sędziowie sądów i trybunałów międzynarodowych