Jerzy Rafał Lubomirski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Rafał Lubomirski
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1887
Przeworsk

Data i miejsce śmierci

19 grudnia 1978
Mentona

Ojciec

Andrzej Lubomirski

Matka

Eleonora Husarzewska

Żona

Anna Wilamowska, c. Piotra

Dzieci

Andrzej [potrzebny przypis]

Jerzy Rafał Alfred Lubomirski książę herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 15 sierpnia 1887 w Przeworsku, zm. 19 grudnia 1978 w Mentonie) – polski szlachcic, właściciel dóbr Dojlidy, w 1922 roku posiadał majątki ziemskie o powierzchni 15 720 ha[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Andrzeja Lubomirskiego, ostatniego ordynata przeworskiego i Eleonory z Husarzewskich.

W 1922 nabył majątek Dojlidy z Pałacem Rüdigerów. Książę zainwestował w rozwój Browaru Dojlidy. Dzięki jego zaangażowaniu zakład piwowarski przeszedł gruntowną modernizację. W końcu lat dwudziestych browar dojlidzki zajmował siódme miejsce pod względem produkcji piwa w kraju i był największym tego typu zakładem na ścianie wschodniej.

Zainwestował też w stawy, znajdujące się w obrębie posiadłości. Dawały mu około 50 tysięcy kg ryb rocznie. 29 kwietnia 1932 sprzedał Skarbowi Państwa tereny na Krywlanach pod budowę białostockiego lotniska. Wraz z wybuchem II wojny światowej powrócił do Przeworska, gdzie spędził okupację. Do 1939 pomieszkiwał w Dworku Podzameckim w Przeworsku.

W 1927 zawarł związek małżeński z Anną Wilamowską.

W 1950 władze amerykańskie przekazały mu rysunki Albrechta Dürera z kolekcji jego ojca. Książę mimo sprzeciwów rodziny wystawił je na sprzedaż. Zmarł 19 grudnia 1978 w Mentonie we Francji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wojciech Roszkowski, Lista największych właścicieli ziemskich w Polsce w 1922 r., w: Przegląd Historyczny, 1983, Tom 74 , Numer 2, s. 284