Jerzy Siedlecki (1907–1996)
pułkownik MO | |
Data i miejsce urodzenia |
29 lipca 1907 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 marca 1996 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1945–1954 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Warszawska Dywizja Piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Ambasador PRL w Korei Północnej (1954–1959) i Wietnamie Północnym (1963–1967) |
Odznaczenia | |
Jerzy Siedlecki (ur. 29 lipca 1907 w Pjatyhorach na Kijowszczyźnie, zm. 10 marca 1996 w Warszawie)[1] – pułkownik aparatu bezpieczeństwa publicznego PRL, ambasador w Korei Północnej (1954–1959) oraz Wietnamie Północnym (1963–1967).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie Gotfryda (1871–1936) i Jadwigi z Iwanowskich (1881–1965). Był bratem Walerego (1901–1981), Ludwika (zm. 1978) i Wojciecha[1], bratankiem Stanisława Siedleckiego (1877–1939), polityka, senatora RP.
Ukończył szkołę średnią we Lwowie. W 1930 został asystentem na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej. W tym samym roku związał się z ruchem komunistycznym i został redaktorem „Nowej Prawdy” – prasowego organu Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy. Za prowadzenie działalności komunistycznej został usunięty z uczelni, a w latach 1932–1933 odsiadywał wyrok w więzieniu. W 1936 wykluczono go z KPZU za „obszarnicze pochodzenie”.
W 1939 jako ochotnik wziął udział w kampanii wrześniowej. W 1941, po ataku Niemiec na ZSRR, wstąpił do Armii Czerwonej. W 1943 znalazł się w szeregach 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki (kierownik Oddziału Personalnego w Wydziale Politycznym). Od marca do czerwca 1944 był kierownikiem Sekcji Mobilizacyjnej przy Wydziale Wojskowym Związku Patriotów Polskich w Moskwie. W sierpniu 1944 został skierowany do Resortu Bezpieczeństwa Publicznego PKWN (kierownik Sekcji Śledczej), a od lipca 1945 był kierownikiem Biura Informacji Departamentu I MBP, od stycznia 1946 zastępcą kierownika Wydziału do spraw Funkcjonariuszy, od czerwca 1946 p.o. naczelnika Wydziału do spraw Funkcjonariuszy, a od listopada 1949 dyrektorem Biura do spraw Funkcjonariuszy. W sierpniu 1953 został oddelegowany do Komisji Repatriacyjnej na Półwysep Koreański, a 1 września 1954 zwolniony z organów BP i przekazany do dyspozycji KC PZPR. W latach 1954–1959 reprezentował PRL jako ambasador w Korei Północnej. Następnie dyrektor Departamentu I Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W katach 1963–1967 ambasador w Wietnamie Północnym[2].
Był członkiem Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, PPR i PZPR.
Ożenił się z Ireną Reginą Reiss (1906–2003)[1].
Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera G-2a-28)[3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1964)[4]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej” (10 października 1945)[5]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Aparat bezpieczeństwa w Polsce. Kadra kierownicza tom I 1944–1956, Redakcja naukowa Krzysztof Szwagrzyk, Instytut Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa 2005.
- Jerzy Bednarek, Przestępczość wśród funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa w latach 1946–1950 w ocenie Biura do spraw Funkcjonariuszy MBP, „Przegląd Archiwalny Instytutu Pamięci Narodowej”, tom 1, Warszawa 2008, s. 141–207.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jerzy Siedlecki (1907–1996) • FamilySearch [online], ancestors.familysearch.org [dostęp 2019-12-19] (ang.).
- ↑ Sylwia Szyc , Sprawa powrotu do ojczyzny dzieci oraz młodzieży północnokoreańskiej przebywającej w Polsce w latach 1951–1959 w świetle wybranych dokumentów, „Koło Historii” (15), Lublin 2014, s. 193, ISSN 1505-8530 [dostęp 2023-12-07] [zarchiwizowane 2023-11-01] .
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-12-07] .
- ↑ Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19 lipca 1964, s. 2.
- ↑ Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 10 października 1945 r. w sprawie odznaczeń za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej odznaczeni zostali (M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-02-12] .
- Ambasadorowie Polski w Korei Północnej
- Ambasadorowie Polski w Wietnamie
- Ambasadorowie PRL
- Członkowie Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy
- Członkowie Związku Patriotów Polskich
- Działacze PZPR
- Funkcjonariusze Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego
- Ludzie związani z Hanoi
- Ludzie związani z Pjongjangiem
- Ludzie związani ze Lwowem
- Ochotnicy w kampanii wrześniowej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie
- Polacy i obywatele polscy w Armii Czerwonej (1918–1946)
- Politycy PPR
- Skazani wyrokami sądów II Rzeczypospolitej
- Urodzeni w 1907
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Polska Ludowa)
- Wykładowcy Politechniki Lwowskiej
- Zmarli w 1996
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego – uczestnicy walk na froncie wschodnim