Karsienko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Jezioro Ciemne)
Karsienko
Ciemne
Położenie
Państwo

 Polska

Miejscowości nadbrzeżne

Torzym

Region

Pojezierze Lubuskie

Wysokość lustra

86,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

20,0-24,7 ha

Głębokość
• maksymalna


4,1[1] m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Karsienko”
Ziemia52°17′36″N 15°02′11″E/52,293333 15,036389

Karsienkojezioro w Puszczy Rzepińskiej, w Polsce, położone w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w Gminie Torzym.

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Karsienko[2]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Ciemne[3][4].

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 20,0 ha[3] do 24,7 ha[1]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 86,2 m n.p.m.[1] Głębokość maksymalna jeziora wynosi 4,1 m[1].

Znajduje się ok. 2 km na południowy zachód od miejscowości Torzym. Obok jeziora Karsienko (Ciemnego) na wschód znajduje się Jezioro Wilcze (Jasne).

W czerwcu 2020 r. miała miejsce akcja wydobycia z jeziora 1650 pocisków, głównie rakietowych, z czasów II wojny światowej. Niski poziom wody spowodowany suszą sprawił, że znajdująca się blisko brzegu amunicja wyłoniła się ponad poziom lustra wody. W czterodniowych działaniach brały udział patrole saperskie z Krosna Odrzańskiego, Głogowa, Bolesławca, grupa nurków minerów z 12 Dywizjonu Trałowców ze Świnoujścia z 8 Flotylli Obrony Wybrzeża oraz – zabezpieczając miejsce akcji – policjanci z Sulęcina i leśnicy z Leśnictwa Gajec z Torzymia. Wyłowione pociski zostały przewiezione na poligon w Wędrzynie i tam zniszczone. Pochodzenie arsenału nie jest jasne – podejrzewa się, że zostały tam porzucone tuż po wojnie. Wśród znalezionej amunicji znajdowały się zarówno pociski niemieckie (kal. 80 mm), jak i radzieckie „Katiusze[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 549. ISBN 83-232-1732-7.
  2. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 133, ISBN 83-239-9607-5.
  3. a b Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 549. ISBN 83-232-1732-7.
  4. Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2009-11-14].
  5. Wyciągali z jeziora pocisk za pociskiem. Opowieści o podwodnym arsenale krążyły od lat. tvn24.pl, 2020-06-06. [dostęp 2020-06-08]. (pol.).