Przejdź do zawartości

Joachim Młodszy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joachim (I) Młodszy
"
książę szczeciński
Okres

od 1435
do 1451

Poprzednik

Kazimierz V

Następca

Otton III

Dane biograficzne
Dynastia

Gryfici

Data urodzenia

najp. 1424

Data śmierci

p. 4 października 1451

Ojciec

Kazimierz V

Matka

Katarzyna brunszwicka

Żona

Elżbieta

Dzieci

Otton III

Joachim (I) Młodszy (ur. najp. 1424, zm. prawdop. 4 października 1451[1]) – książę szczeciński z dynastii Gryfitów w latach 1435-1451; syn Kazimierza V, księcia szczecińskiego i Katarzyny brunszwickiej.

Życie i panowanie

[edytuj | edytuj kod]
Joachim Młodszy na obrazie z 1598 r.

Po śmierci ojca w 1434 objął nieformalne rządy w księstwie szczecińskim[2], z uwagi na to, że jeszcze nie osiągnął wieku sprawnego. Regencję w jego imieniu prowadzili przedstawiciele rady miejskiej Szczecina oraz rycerstwa[3]. W 1443, z inicjatywy księcia zostały opracowane i ogłoszone nowe statuty kupieckie w Szczecinie. Głównym założeniem zapisów statutowych było, że handel zbożem miał być kontrolowany przez kupców szczecińskich i miał się odbywać na terenie tego miasta. Spowodowało to liczne protesty gildii kupieckich miast, w tym Stargardu, który od XIV w. stanowił konkurencję w obrocie płodów rolnych dla kupców szczecińskich[2][4].

W latach 1445–1446, podczas wojny Brandenburczyków z książętami wołogoskimi, książę Joachim, który w konflikcie był neutralnym obserwatorem wydarzeń, utracił dwa miasta, które formalnie należały do jego księstwa. Zagarnięcia dokonali Brandenburczycy, z którymi Joachim toczył wojnę w 1448. Konflikt, który między innymi miał na celu odzyskanie utraconych dóbr zakończył się kompromisem, jednak książę szczeciński nie odzyskał zajętych miast[2][4].

Zmarł podczas zarazy po Święcie Narodzenia NMP, prawdopodobnie 4 października 1451[5]. Pochowany został obok ojca w kościele zamkowym św. Ottona w Szczecinie[2][4].

Rodzina

[edytuj | edytuj kod]

29 września 1440 Joachim ożenił się z Elżbietą, córką Jana Alchemika, margrabiego brandenburskiego i Barbary saskiej[6]. Z małżeństwa miał jednego syna:

  • Ottona III (ur. 29 maja 1444, zm. 7 lub 8 września 1464) – księcia szczecińskiego, ostatniego przedstawiciela linii szczecińskiej[7].

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Świętobor I
ur. ok. 1351
zm. 21 VI 1413
Anna
ur. zap. 1360
zm. w okr. 18 IV–17 X 1391
Bernard I
ur. ?
zm. 1434
Małgorzata sasko-wittenberska
ur. ?
zm. 1418
         
     
  Kazimierz V
ur. ok. 1381
zm. w okr. 5 V–10 XII 1434
Katarzyna brunszwicka
ur. najwcz. 1389
zm. 1429
     
   
Elżbieta
ur. 1425
zm. przed 23 XI 1471
OO    29 IX 1440
Joachim (I) Młodszy
(ur. najp. 1424, zm. p. 4 X 1451)
                   
                   
   
Otton III
 ur. 29 V 1444
 zm. 7 lub 8 IX 1464
 

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 422-424.
  2. a b c d K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 99.
  3. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich s. 422.
  4. a b c J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 246.
  5. Według M. Wehrmanna, książę zmarł po 8 września, według rocznika kołbackiego – 22 września, według relacji wójta krzyżackiego Nowej Marchii – dopiero 8 października 1451. Za tą ostatnią datą opowiedział się E. Rymar, genealog, [w:] Rodowód książąt pomorskich, s. 422.
  6. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 379-380, 424-426.
  7. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 424-426.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania

[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa (online)

[edytuj | edytuj kod]