Johannes Hartmann (uczony)
 Portret Johannesa Hartmanna, Wilhelm Dilich, ok. 1620 | |
| Państwo działania |
Hesja-Kassel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor | |
| Specjalność: Chemia (jatrochemia) | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1592–1598 |
Johannes Hartmann, także Johannes Hartmanni (ur. 15 stycznia 1568 w Ambergu, zm. 12 grudnia 1631 w Kassel) – niemiecki uczony, matematyk, lekarz i chemik, pierwszy profesor chemii na uniwersytecie w Europie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Johannes Hartmann urodził się 15 stycznia 1568 roku w Ambergu jako syn tkacza[1].
Po odbyciu praktyki introligatorskiej, dzięki wstawiennictwu rektora szkoły miejskiej, uzyskał stypendium miasta Amberg, które umożliwiło mu podjęcie studiów z zakresu matematyki, logiki oraz retoryki[1]. Studiował na uczelni w Altdorfie, na uniwersytecie w Jenie i na uniwersytecie w Wittenberdze[1].
Po studiach, za pośrednictwem przyjaciela, heskiego rysownika Wilhelma Dilicha (1571–1655), otrzymał pracę w charakterze matematyka na dworze heskim w Kassel[2], gdzie przepracował kilka miesięcy[1]. W 1592 roku, za wstawiennictwem landgrafa Hesji Maurycego Uczonego[2], otrzymał profesurę na uniwersytecie w Marburgu[1]. Po sześciu latach powrócił do Kassel, gdzie poprowadził Collegium Mauritianum, by w 1601 roku wrócić do Marburga[2].
W Marburgu zaczął studiować medycynę i w 1606 roku został członkiem tamtejszego wydziału medycyny[1]. W 1607 roku uzyskał tytuł Doctor medicinae[2]. Później został osobistym lekarzem landgrafa[1].
W 1609 roku Maurycy Uczony mianował go profesorem chemii (Professor publicus chymiatriae[2]) – pierwszym przedstawicielem chemii na uniwersytecie w Europie[1]. Hartmann prowadził Laboratorium chymico-medicum łącząc chemię z medycyną[1]. Specjalizował się w jatrochemii (chemjatrii), której zadaniem było przygotowywanie leków[2]. Miał studentów z całej Europy i obok teorii prowadził zajęcia praktyczne[1]. Był zwolennikiem Paracelsusa, próbował pogodzić jego nauki z naukami Galena[1]. Jego najważniejsze dzieło Praxis chymiatrica ukazało się długo po jego śmierci, w 1833 roku i doczekało 10 wydań[1]. Był to zbiór recept i opisów przygotowania leków[2].
Zmarł 12 grudnia 1631 roku w Kassel[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Günther Kerstein, Hartmann, Johannes, [w:] Neue Deutsche Biographie, t. 7, 1966, s. 744 [dostęp 2019-07-14] (niem.).
- ↑ a b c d e f g Wolf-Dieter Müller-Jahncke, Christoph Friedrich, Johannes Hartmann Iatrochemiker im europäischen Kontext, „Die Pharmazeutische Zeitung”, 51/52/53/2009, 14 grudnia 2009 [dostęp 2019-07-14] (niem.).