Jorge Alcalde

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jorge Alcalde
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jorge Luis Felix Alcalde Millos

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1916
Callao

Data i miejsce śmierci

25 czerwca 1990
Lima

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1933–1939 Sport Boys Callao 38 (37)
1939–1942 River Plate 49 (18)
1942–1945 CA Banfield 57 (22)
1945 Talleres RdE
1946 Liverpool Montevideo 16 (8)
1947 Municipal Lima 20 (16)
1948–1951 Universitario Lima 37 (28)
1952 Sport Boys Callao 15 (9)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1935–1939  Peru 15 (13)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jorge Luis Felix Alcalde Millos (ur. 14 listopada 1916, zm. 25 czerwca 1990 w Limie) – piłkarz peruwiański noszący przydomek Campolo, napastnik. W reprezentacji grał także jego brat Teodoro Alcalde.

Urodzony w Callao Alcalde w piłkę zaczął grać w 1929 roku w klubie Sport Boys Callao, natomiast karierę piłkarską rozpoczął w 1933 roku. Jako gracz Sport Boys wziął udział w turnieju Copa América 1935, gdzie Peru zajęło trzecie miejsce. Alcalde zagrał tylko w jednym meczu – z Argentyną. W tym samym roku wraz ze swym klubem zdobył tytuł mistrza Peru oraz jako zdobywca 5 goli został królem strzelców pierwszej ligi peruwiańskiej.

Wziął także udział w fatalnym turnieju Copa América 1937, gdzie Peru zajęło ostatnie, szóste miejsce. Alcalde zagrał we wszystkich pięciu meczach – z Brazylią (zmienił na boisku Adelfo Magallanesa), Urugwajem, Argentyną, Chile (zdobył 2 bramki) i Paragwajem (został zmieniony przez Arturo Paredesa). W 1937 roku ponownie razem ze Sport Boys sięgnął po mistrzostwo Peru. Rok później zdobył w lidze 8 bramek i drugi raz w karierze został królem strzelców ligi.

W 1938 roku razem z reprezentacją Peru wygrał Igrzyska boliwaryjskie, sięgając także po koronę króla strzelców turnieju[1].

Wciąż jako piłkarz klubu Sport Boys wziął udział w turnieju Copa América 1939, gdzie Peru zdobyło mistrzostwo Ameryki Południowej. Alcalde zagrał we wszystkich czterech meczach - z Ekwadorem (zdobył 2 bramki), Chile (zdobył 1 bramkę), Paragwajem (zdobył 1 bramkę) i Urugwajem (zdobył 1 bramkę). Jako zdobywca 5 bramek razem z Urugwajczykiem Severino Varelą, został wicekrólem strzelców turnieju.

Po zwycięskim turnieju kontynentalnym przeniósł się do Argentyny, gdzie przez trzy lata grał w klubie River Plate. Razem z River Plate dwukrotnie zdobył mistrzostwo Argentyny – w 1941 i 1942. W 1943 roku został graczem CA Banfield, w którym grał do roku 1945. Następnie z drugoligowego już Banfield przeszedł do innego klubu drugoligowego – Talleres Remedios de Escalada. Po krótkim pobycie w Talleres przeprowadził się do sąsiedniego Urugwaju, gdzie w 1946 roku grał w klubie Liverpool Montevideo.

W 1947 roku wrócił do Peru i grał w klubie Municipal Lima. W następnym roku przeszedł do klubu Universitario Lima, z którym w 1949 roku zdobył swój trzeci tytuł mistrza Peru. W 1952 roku zakończył karierę w klubie Sport Boys.

W reprezentacji Peru w latach 1935–1939 rozegrał 15 meczów i zdobył 13 bramek.

Zmarł w 25 czerwca 1990 roku w Limie. Słynął z finezji technicznej i eleganckiej gry[2].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]