Jorge Debravo
| |
| Imię i nazwisko |
Jorge Delio Bravo Brenes |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
kostarykańska |
| Język |
hiszpański |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
Jorge Debravo, właściwie Jorge Delio Bravo Brenes (ur. 31 stycznia 1938, zm. 4 sierpnia 1967[1]) – kostarykański poeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Guayabo de Turrialba w rodzinie biednych chłopów[2]. Jego ojciec był analfabetą. Czytania i pisania nauczyła go matka, podobno jako materiału piśmienniczego używając liści bananowca[3]. Bardzo wcześnie rozpoczął karierę zawodową, za samodzielnie zarobione pieniądze nabył swą pierwszą książkę, słownik[4]. Szkołę podstawową zdołał ukończyć, dzięki stypendium, jako czternastolatek. Świadectwo dojrzałości uzyskał w 1965 w szkole wieczorowej w Turrialbie. Kilka lat wcześniej został zatrudniony w krajowym zakładzie ubezpieczeń społecznych[5]. Korespondencyjnie studiował dziennikarstwo, w zakresie literatury i innych dziedzin wiedzy był samoukiem[6].
Jego debiut poetycki nastąpił na łamach pisma „El Turrialbeño”[7]. W 1959, wspólnie z Laureano Albánem i Marcosem Aguilarem założył Círculo de Poetas Turrialbeños. Krótka, choć płodna i intensywna kariera literacka Debravo zdradza wpływy Walta Whitmana czy Pabla Nerudy. Przyniosła wiersze przesycone humanizmem i troską o bliźnich, o bardzo uniwersalnym wydźwięku i ujmującym charakterze[8]. Jednocześnie zwraca się uwagę na stałą, niemal obsesyjną w dorobku Debravo obecność seksu i zmysłowej miłości. Ceniony za prostotę, jest jednym z najczęściej czytanych i najistotniejszych poetów kostarykańskich[9][10]. Otrzymał Premio Nacional Aquileo J. Echeverría za twórczość poetycką (1966)[11].
Opublikował szereg książek, w tym Milagro abierto (1956, 1969), Bestiecillas plásticas (1960), Consejos para Cristo al comenzar el año y otras especies de poemas (1960), Devocionario del amor sexual (1963), Poemas terrenales (1964) i El canto bueno (1965). Pośmiertnie ukazały się także choćby Vórtices (1977), Otras cosas recogidas de la tierra (1981), Guerrilleros (1987) oraz El grito más humano (1990)[12]. Część jego dorobku wciąż pozostaje w rękopisie[13].
W 1959 poznał Margaritę Salazar, z którą niemal natychmiast zawarł związek małżeński. Doczekał się dwójki dzieci, Lucrecii (1960) i Raimunda (1961)[14].
Zginął w wypadku drogowym w stołecznym San José[15]. Kostarykański Narodowy Dzień Poezji, ustanowiony 25 kwietnia 1996, obchodzi się w rocznicę urodzin twórcy[16]. Jego imię nosi szkoła i dom kultury w Turrialbie[17][18], w tym też mieście postawiono Debravo pomnik[19].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Para perpetuar la memoria del poeta Jorge Debravo. semanariouniversidad.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Corrales Arias 2007 ↓, s. 28.
- ↑ Biografía de Jorge Debravo. los-poetas.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Debravo: canciones de amor y pan. observacuba.org. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ JORGE DEBRAVO BRENES, ESCRITOR COSTARRICENSE, 1938-1967.. micostaricadeantano.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ 31 de enero Día Nacional de la poesía costarricense. elsiglo.com.gt. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Biografía de Jorge Debravo. aquifrases.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ JORGE DEBRAVO. escritas.org. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Jorge Debravo. editorialcostarica.com. [dostęp 2020-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 grudnia 2020)]. (hiszp.).
- ↑ 31 de enero Día Nacional de la poesía costarricense. elpais.cr. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Jorge Delio Bravo Brenes (1938, Costa Rica - 1967, Costa Rica) Jorge Debravo. poetapachuco.org. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Biblioteca Nacional rendirá homenaje al poeta Jorge Debravo en el Día Nacional de la Poesía. periodicomensaje.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ El poeta conjuró la muerte. nacion.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Jorge DeBravo 1938-1967. guiascostarica.info. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Montanaro-Meza 2007 ↓, s. 53.
- ↑ National Library to pay tribute to poet Jorge Debravo on National Poetry Day. paradiseproductscr.com. [dostęp 2020-11-28]. (ang.).
- ↑ Jorge Debravo: biografía, estilo y obras. lifeder.com. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Casa de la Cultura Jorge Debravo de Turrialba. cultura.cr. [dostęp 2020-11-28]. (hiszp.).
- ↑ Montanaro-Meza 2007 ↓, s. 54.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Óscar Montanaro-Meza. La vigencia poética de Jorge Debravo1 Con mi profunda admiración, para la Dra. Beatriz Varela-Zequeira. „Revista Comunicación.”. 16 (28), s. 52-57, 2007. Cartago: Instituto Tecnológico de Costa Rica. ISSN 0379-3974.
- Adriano Corrales Arias. Jorge Debravo: el hermano mayor. „Revista Comunicación.”. 16 (28), s. 27-33, 2007. Cartago: Instituto Tecnológico de Costa Rica. ISSN 0379-3974.