Joseph Gärtner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Joseph Gärtner

Joseph Gärtner (ur. 12 marca 1732 koło Calw, zm. 14 lipca 1791 w Tybindze) – niemiecki lekarz i botanik[1].

Studiował medycynę w Tybindze i Getyndze, po ukończeniu studiów podróżował po Holandii, Francji, Włoszech i Anglii[1].

W 1760 został profesorem anatomii w Tybindze, a w 1768 – profesorem botaniki i dyrektorem ogrodu botanicznego w Petersburgu; zwiedził też w celach botanicznych Ukrainę. W 1770 wrócił do Calw, nie mogąc przystosować się do surowego klimatu północnej Europy. W 1772 urodził się mu syn Karl Friedrich, który został również lekarzem i botanikiem i który kontynuował prace badawcze swego ojca[1].

Gatunki roślin opisane przez Josepha Gärtnera oznaczane są w botanice jako "Gaertn."[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • De fructibus et seminibus plantarum (Stuttgart, Tübingen 1789 – 1791) [opis morfologii owoców i nasion ponad tysiąca gatunków roślin, przedstawienie teorii nasienia][1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joseph_Gärtner&oldid=61162465”