Przejdź do zawartości

Getynga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Getynga
Göttingen
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Dolna Saksonia

Zarządzający

Rolf-Georg Köhler, Wolfgang Meyer (Politiker, 1948), Jürgen Danielowski, Rainer Kallmann, Artur Levi, Gerd Rinck, Joachim Kummer, Artur Levi, Walter Leßner, Gottfried Jungmichel, Petra Broistedt

Powierzchnia

116,89 km²

Populacja (31.12.2013)
• liczba ludności
• gęstość


116 891
1000 os./km²

Nr kierunkowy

0551

Kod pocztowy

37001-37099

Tablice rejestracyjne

Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Getynga”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, w centrum znajduje się punkt z opisem „Getynga”
Ziemia51°32′N 9°56′E/51,533333 9,933333
Strona internetowa

Getynga (niem. Göttingen, dolnoniem. Chöttingen) – akademickie miasto powiatowe w Niemczech, nad rzeką Leine, na południowym krańcu kraju związkowego Dolna Saksonia, siedziba powiatu Getynga. W roku 2013 miasto liczyło 116 891 mieszkańców. Jeden z głównych ośrodków naukowych kraju (ponad 30 tys. studentów), siedziba Dolnosaksońskiej Akademii Nauk. Liczące się centrum turystyczne oraz kulturalne.

Symbolem miasta jest niewielka fontanna – figura Gęsiareczki z 1901 r.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Figura Gęsiareczki

Pierwsza wzmianka o Getyndze pochodzi z 953 roku. Znajdował się tam już wtedy pałac cesarski Grona, gdzie odbywały się posiedzenia parlamentu oraz spotkania cesarza i królów. W 1180 pałac został zniszczony przez Henryka Lwa. Prawa miejskie uzyskane ok. 1210 roku. Od XIV wieku ośrodek sukiennictwa oraz członek Hanzy (w latach 1351–1572). Znajdujący się w mieście słynny uniwersytet założony w 1734 r. ukończyło ponad 30 laureatów Nagrody Nobla, między innymi: Adolf Butenandt i Walther Hermann Nernst. Studiowali lub wykładali tamże tak wielcy uczeni jak: Carl Friedrich Gauss, Wilhelm Weber, Peter Gustav Lejeune Dirichlet, David Hilbert, Max Born, J. Robert Oppenheimer, Friedrich Hund. W Getyndze ukończył studia filolog klasyczny Gotfryd Ernest Groddeck – profesor Uniwersytetu Wileńskiego. Miasto jest siedzibą czterech instytutów badawczych Towarzystwa Maxa Plancka. Z Getyngi pochodzi zespół crossoverowy Guano Apes. Po II wojnie światowej na Uniwersytet Georga Augusta w Getyndze przeniesiono kadrę naukową z Uniwersytetu Albertyna w Królewcu (miasto włączone do ZSRR).

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

W mieście rozwinął się przemysł metalowy, precyzyjny, farmaceutyczny, elektrotechniczny oraz poligraficzny[1].

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Drogowy

[edytuj | edytuj kod]

W relacji północ-południe zachodnim obejściem miasta jest autostrada A7. Przez miasto przebiegają drogi krajowe B3 oraz B27.

Kolejowy

[edytuj | edytuj kod]

Stacja kolejowa w Getyndze znajduje się w kierunku zachodnim względem średniowiecznego centrum miasta. Zatrzymują się na niej pociągi regionalne, nocne oraz składy dużej prędkości ICE.

Publiczny transport zbiorowy

[edytuj | edytuj kod]

Transport miejski

[edytuj | edytuj kod]

Realizacją transportu miejskiego zajmują się Göttinger Verkehrsbetriebe GmbH (GöVB). System transportu w mieście oparty jest na 27 liniach autobusowych (19 linii dziennych oraz 8 linii nocnych) oraz około 500 przystankach autobusowych.

Transport międzymiastowy

[edytuj | edytuj kod]

Transport międzymiastowy oraz podmiejski realizowany jest z dworca autobusowego (Zentraler Omnibusbahnhof Goettingen, ZOB) znajdującego się w pobliżu stacji kolejowej.

Transport rowerowy

[edytuj | edytuj kod]

W Getyndze znajduje się pierwsza w Niemczech „ekspresowa trasa rowerowa” (eRadschnellweg)[2]. Droga o długości 4 km łączy stację kolejową z Północnym Kampusem Uniwersytetu.

Rynek w Getyndze

urodzeni w Getyndze

[edytuj | edytuj kod]

Miasta partnerskie

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Getynga, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-03].
  2. eRadschnellweg [online] [dostęp 2017-02-24] (niem.).
  3. Medal Za Zasługi dla Miasta Torunia na wstędze [online], www.torun.pl [dostęp 2017-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-19] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]