Joseph Parrocel
 Joseph Parrocel | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 października 1646 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 marca 1704 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Joseph Parrocel (ur. 3 października 1646 w Brignoles, zm. 1 marca 1704 w Paryżu) – francuski malarz barokowy, znany ze swoich obrazów i rysunków scen bitewnych.
Joseph Parrocel pochodził z rodziny artystów z Montbrisson z regionu Loary z jednej z najliczniejszych francuskich dynastii artystycznych. Od XVI wieku, w sześciu kolejnych pokoleniach było czternastu malarzy. Joseph Parrocel i jego syn Charles Parrocel (1688-1752) byli wybitnymi malarzami batalistycznymi oraz twórcami obrazów o tematyce myśliwskiej. Bratanek Josepha, Pierre Parrocel (1670-1739) był płodnym malarzem dzieł religijnych, podobnie jak jego bratanek i uczeń Etienne Parrocel (1696-1775), który spędził życie zawodowe w Rzymie[1].
Joseph Parrocel studiował u swojego ojca Barthélemy Parrocela, a następnie u swojego starszego brata Louisa Parrocela. Przez cztery lata nauki pobierał w Paryżu a od 1667 w Rzymie, gdzie został uczniem malarza bitewnego Jacquesa Courtoisa i gdzie tworzył pod wpływem prac Salvatora Rosa. W 1675 powrócił do Paryża. W lutym 1676 został przyjęty do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby a pełnoprawnym członkiem Akademii został na jesieni tego samego roku po prezentacji dzieła pt. Oblężenie Maastricht[1].
Twórczość artystyczna
[edytuj | edytuj kod]Jego twórczość malarska składa się głównie ze scen batalistycznych. W latach 1685–88 wykonał jedenaście obrazów dla sali Grand Couvert w Pałacu wersalskim.
Został wybrany przez Louvois do udziału w dekoracji ścian Hôtel des Invalides. W 1685 roku powierzono mu dekorację pierwszych dwóch salonów królewskich wewnętrznych komnat w Wersalu[2].
W 1699 namalował Przeprawę przez Ren (Paryż, Muzeum Luwr) dla zamku w Marly-le-Roi w departamencie Yvelines, a w 1700 wykonał Jarmark w Bezons (Muzeum Sztuki w Tours). Był autorem wielu scen myśliwskich, które można obejrzeć m.in. w National Gallery w Londynie[3]. namalował też kilka obrazów przedstawiających kobietę na koniu[4].
Tworzył szkice, rysunki i grafiki (akwaforty) oraz obrazy o tematyce religijnej, z których 43 (głównie rysunki) prezentowane są w British Museum[5]. Namalował jeden z obrazów majowych ofiarowywanych w maju każdego roku przez Akademię dla Katedry Notre-Dame w Paryżu[1].
Tworzył też sceny rodzajowe, często szkice ołówkiem, np. Postój w oberży, Scena na ulicy, Karoce przy tawernie[6].
Jego technika malarska była bardzo oryginalna w swoich czasach; posługiwał się swobodnym stylem wykonania, grubym impastem i intensywnymi kolorami. Był także płodnym grawerem, wykonując około 100 płyt, w tym 25 na temat tajemnic z życia Jezusa Chrystusa i czterdzieści prac na temat cudów z życia Jezusa Chrystusa[1].
Uczniowie
[edytuj | edytuj kod]Do jego uczniów należeli pejzażysta François Sylvestre (1667-1738), jego syn Charles Parrocel i jego siostrzeńcy Ignace-Jacques Parrocel (1667-1722) oraz Pierre Parrocel[1].
-
Bitwa pod Leuze -
Kazanie Jana Chrzciciela -
Bitwa pod wiatrakiem
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Parrocel, Joseph w Web Gallery of Art
- ↑ Jérôme Delaplanche, Joseph Parrocel (1646–1704). La Nostalgie de l’héroïsme, 1 września 2006, ISBN 978-2903239350.
- ↑ Joseph Parrocel (1646 - 1704) National Gallery, London [online], www.nationalgallery.org.uk [dostęp 2020-11-08].
- ↑ Joseph Parrocel [online], www.europeana.eu [dostęp 2020-11-08] (pol.).
- ↑ Collections Online British Museum [online], www.britishmuseum.org [dostęp 2020-11-08].
- ↑ Joseph Parrocel [online], www.artnet.com [dostęp 2020-11-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Michael Bryan, George Stanley A Biographical and Critical Dictionary of Painters and Engravers, from the Revival of the Art Under Cimabue ...: To the Present Time: with the Ciphers, Monograms, and Marks, Used by Each Engraver, wyd. H.G. Bohn, 1849