Julian Rogocki

Julian Rogocki
Erjot
	podporucznik tytularny
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1909 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	8 czerwca 1975 ; Londyn
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Związek Walki Zbrojnej; Polskie Siły Zbrojne w ZSRR; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	2 Korpus Polski
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-ukraińska (obrona Lwowa),; II wojna światowa (kampania włoska)
	Odznaczenia

Julian Rogocki ps. „Erjot” (ur. 17 lutego 1909 we Lwowie, zm. 8 czerwca 1975 w Londynie) – podporucznik Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 lutego 1909 we Lwowie^[1]. U kresu I wojny światowej w listopadzie 1918 brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej^[1]. Przed 1939 uprawiał sport oraz udzielał się w ochotniczej straży pożarnej^[2]. Został żołnierzem żandarmerii Wojska Polskiego II RP^[1].

Podczas II wojny światowej podjął działalność w Związku Walki Zbrojnej, przyjmując pseudonim „Erjot”^[1]^[2]. Został aresztowany przez NKWD i osadzony w więzieniu na Zamarstynowie^[2]. Później został zesłany do sowieckich łagrów w Workucie^[1]. Na mocy amnestii w odzyskał wolność^[1]. Był żołnierzem Polskich Siły Zbrojnych w ZSRR, a później służył w szeregach 2 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych, uczestniczył w kampanii włoskiej, w tym w bitwie pod Monte Cassino^[1]^[2].

Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii^[1]. Został członkiem zarządu Koła Lwowian we Londynie^[1]. Pracując w Londynie jako krawiec 21 grudnia 1966 został naturalizowany w Wielkiej Brytanii^[3]. W 1967 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień podporucznika tytularnego^[4]. Zmarł 8 czerwca 1975 w Londynie^[1]. Został pochowany w Wielkiej Brytanii 16 czerwca 1975^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1973)^[5]
Krzyż Walecznych^[1]^[2]
Złoty Krzyż Zasługi^[1]^[2]
Krzyż Armii Krajowej^[1]
Złota Odznaka Honorowa Koła Lwowian w Londynie^[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 96, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Adam Treszka. Ś. p. Julian Rogocki. „Biuletyn”. Nr 29, s. 95, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Naturalisation. „The London Gazette”. Nr 44260, s. 2351, 28 lutego 1967.
↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, 30 czerwca 1969.
↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 30, 31 grudnia 1973.

[BKL-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 28, s. 96, Czerwiec 1975. Koło Lwowian w Londynie.

[AT-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Adam Treszka. Ś. p. Julian Rogocki. „Biuletyn”. Nr 29, s. 95, Grudzień 1975. Koło Lwowian w Londynie.

[3] Naturalisation. „The London Gazette”. Nr 44260, s. 2351, 28 lutego 1967.

[4] Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, 30 czerwca 1969.

[5] Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 30, 31 grudnia 1973.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]