Julio Velasco
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pozycja |
Trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Julio Velasco (ur. 9 lutego 1952 w La Plata) – argentyński siatkarz i trener siatkarski.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Julio Velasco pierwsze kontakty z siatkówką miał jeszcze podczas liceum i studiów, na których grał, a następnie trenował drużyny młodzieżowe. Pierwszą profesjonalną drużyną w karierze Velsaci była Ferro Carril Oeste, którą trenował w latach 1979–1982. W tym okresie zespół dominował w lidze argentyńskiej zdobywając cztery tytuły z rzędu. Sukcesy z klubem sprawiły, że był on również asystentem trenera reprezentacji Argentyny.
Następnie wyjechał do Włoch, gdzie trenował najpierw Tre Valli Jesi, a potem Panini Modena z którym odniósł największe sukcesy w karierze klubowej: Mistrzostwo Włoch (1986, 1987, 1988, 1989), Puchar Włoch (1986, 1988, 1989), Puchar CEV (1986) oraz trzykrotnie docierał do finału Pucharu Europy w latach 1987-1989, w którym jego zespół za każdym razem musiał uznać wyższość radzieckiego CSKA Moskwa.
Dzięki sukcesom z Panini Modena Velasco dostał angaż prowadzenia reprezentacji Włoch, z którą w latach 1989–1996 również odnosił sukcesy: dwukrotne mistrzostwo świata (1990, 1994), trzykrotne mistrzostwo Europy (1989, 1993, 1995), wicemistrzostwo olimpijskie (1996), pięciokrotny triumf w Lidze Światowej (1990, 1991, 1992, 1994, 1995), a także Puchar Świata (1995) i Puchar Wielkich Mistrzów (1993)[1].
Potem przez rok trenował kobiecą reprezentację Włoch, z którą zdobył złoty medal na Igrzyskach Śródziemnomorskich w Bari 1997. Następnie trenował: reprezentację Czech (2001–2003), włoską Copra Piacenza (2003–2004), włoską Pallavolo Modena (2004–2006), włoskie Gabeca Pallavolo (2006–2008) oraz reprezentację Hiszpanii (2008–2011), z którą w Pescarze zdobył srebrny medal igrzysk śródziemnomorskich 2009 oraz trzykrotnie docierał do finału Ligi Europejskiej (2009, 2010, 2011).
W latach 2011–2013 był trenerem reprezentacji Iranu, z którą dwukrotnie zdobył mistrzostwo Azji (2011, 2013).
W latach 2014–2018 trenował reprezentację Argentyny, a w latach 2018–2019 włoskie Azimut Modena. W 2019 roku poinformował o przejściu na emeryturę. W 2023 roku zdecydował się wrócić do pracy, podpisując kontrakt na sezon 2023/2024 z kobiecą drużyną UYBA Busto Arsizio[2].
W listopadzie 2023 włoska federacja siatkówki poinformowała, że od 1 stycznia 2024 Julio Velasco obejmie stanowisko selekcjonera kobiecej reprezentacji Włoch[3]. 21 listopada 2023 Argentyńczyk zrezygnował z prowadzenia UYBA Busto Arsizio[4].
Największe sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Igrzyska Olimpijskie:
- 1996 (z Włochami)
- Liga Światowa:
- Mistrzostwa Świata:
- Mistrzostwa Europy:
- Mistrzostwa Azji:
- Igrzyska Śródziemnomorskie:
- Liga Europejska:
- Puchar Świata:
- 1995 (z Włochami)
- Puchar Wielkich Mistrzów:
- 1993 (z Włochami)
- Mistrzostwa Argentyny:
- Mistrzostwa Włoch:
- Puchar Włoch:
- Puchar Europy Mistrzów Klubowych:
- Puchar CEV:
- 1986 (z Pallavolo Modena)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Julio Velasco sees bright future for Iran volleyball team [dostęp:2013-10-01] (ang.)
- ↑ Luca Muzzioli , Busto Arsizio: Sì, Velasco! [online], Volleyball.it, 21 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-21] (wł.).
- ↑ Fipav: Ufficiale, Julio Velasco CT dell’italdonne [online], Volleyball.it, 8 listopada 2023 [dostęp 2023-11-09] (wł.).
- ↑ Nota ufficiale UYBA Volley Busto Arsizio 21/11/23 [online], www.volleybusto.com, 21 listopada 2023 [dostęp 2023-11-21] (wł.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Profil na CEV (ang.)