Juliusz Bohdan Gajewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Bohdan Gajewski
Data urodzenia

1952[1]

Data śmierci

22 września 2018[1]

Specjalność: elektrostatyka, mechanika płynów, metrologia[2]
Habilitacja

25 maja 1998[2]

Profesura

7 sierpnia 2012[2]

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Złoty za Długoletnią Służbę

Juliusz Bohdan Gajewski (ur. w 1952, zm. 22 września 2018) – polski specjalista zakresie budowy i eksploatacji maszyn, prof. dr hab. inż.[1][2]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1952 roku[1]. 25 maja 1998 uzyskał habilitację na podstawie rozprawy zatytułowanej Elektrostatyczna, bezkontaktowa metoda ciągłego pomiaru strumienia masy i średniej prędkości w przepływach dwufazowych gaz-ciało stałe, a 7 sierpnia 2012 tytuł naukowy profesora nauk technicznych[2]. Pełnił funkcję profesora nadzwyczajnego Katedry Inżynierii Kriogenicznej, Lotniczej I Procesowej oraz w Instytucie Cieplnej i Mechaniki Płynów na Wydziale Mechanicznym i Energetycznym Politechniki Wrocławskiej[2].

Zmarł 22 września 2018[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Zmarł prof. dr hab. inż. Juliusz Bohdan Gajewski. Politechnika Wrocławska. [dostęp 2018-10-13].
  2. a b c d e f Prof. Juliusz Bohdan Gajewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-10-13].