Juliusz Gensz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Juliusz Gensz (ur. 9 stycznia 1839[1] w Kleczewie w guberni kaliskiej, zm. 19 stycznia 1898) – polski lekarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Ferdynanda i Karoliny z Konradów. W 1859 r. rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Szkoły Głównej Warszawskiej, po ich ukończeniu prowadził prywatną praktykę lekarską w Łodzi. Od 1889 działał w tamtejszym Towarzystwie Lekarskim. Ogłosił kilka prac popularyzatorskich, m.in. Gawędy z ludem o chorobach najważniejszych i Listy ze Starego Rynku; zajmował się też problematyką higieny.

Był również lekarzem łódzkiego więzienia, Radcą Kolegialnym[2] oraz lekarzem Łódzkiego Chrześcijańskiego Towarzystwa Dobroczynności[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Został pochowany w części ewangelicko-augsburskiej Starego Cmentarza w Łodzi[2][1] (sektor: 47_O2, rząd: D, nr grobu: 2[1]). Nie założył rodziny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Juliusz Gensz [online], lodzogrodowa.grobonet.com [dostęp 2023-11-02].
  2. a b nekrolog, „Kuryer Codzienny” (20), crispa.uw.edu.pl, 20 stycznia 1898, s. 7 [dostęp 2023-11-02].
  3. Posiedzenie zarządu i komitetu łódzkiego chrześciańsk. Towarz. dobrocz., „Rozwój” (270), bc.wbp.lodz.pl, 24 listopada 1898, s. 2 [dostęp 2023-11-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Szmurło, Juliusz Gensz, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VII, 1949-1958

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]