Justin Łyczuk

Justin Łyczuk

Юстин Лычук

Data i miejsce urodzenia	27 października 1901 Stecowa, Królestwo Galicji i Lodomerii
Data i miejsce śmierci	28 marca 1986 Stecowa, obwód iwanofrankiwski
Zawód, zajęcie	rolnik, kołchoźnik
Odznaczenia

Justin Todorowicz Łyczuk (ros. Юстин Тодорович Лычук, ukr. Юстин Тодорович Личук, ur. 27 października 1901 we wsi Stecowa w powiecie śniatyńskim w Królestwie Galicji i Lodomerii, Austro-Węgry (obecnie w rejonie śniatyńskim w obwodzie iwanofrankiwskim), zm. 28 marca 1986 tamże) – przewodniczący kołchozu w rejonie śniatyńskim, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1961 i 1977).

Życiorys

Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Skończył dwie klasy szkoły wiejskiej, w 1928 z powodu biedy i braku ziemi wyjechał do Kanady w poszukiwaniu pracy, gdzie przez 4,5 roku pracował w różnych rejonach, zajmując się rolnictwem. Pracował również w International Nickel Company w kopalniach i budownictwie. Za udział w mityngach został aresztowany i uwięziony, następnie w 1932 deportowany do Polski. Po powrocie w rodzinne strony pracował w gospodarstwie domowym, po agresji ZSRR na Polskę i aneksji tzw. zachodniej Ukrainy został wyznaczony przewodniczącym tymczasowego komitetu rewolucyjnego powiatu śniatyńskiego. 14 marca 1940 wstąpił do nowo powstałej arteli rolniczej „17 września”. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 został ewakuowany, pracował jako kombajnista w sowchozie hodowli owiec na Kaukazie i później do 1945 jako ślusarz w Barnaule. We wrześniu 1945 wrócił do rejonu śniatyńskiego, gdzie zaczął kierować odtworzonym kołchozem, który otrzymał nazwę 1 maja. Do tego kołchozu 20 sierpnia 1950 dołączył sąsiedni kołchoz. Dzięki efektywnemu zarządzaniu kołchoz im. 1 maja stał się jednym z najlepszych w obwodzie stanisławowskim (obecnie obwód iwanofrankiwski). Na polecenie Łyczuka zbudowano w nim m.in. szkołę średnią dla 750 uczniów, pałac kultury, pomnik Tarasa Szewczenki, pomnik żołnierzy poległych na wojnie, szpital i żłobek. W kołchozie im. 1 maja uzyskiwano rekordowo wysokie plony w obwodzie. Łyczuk był jego przewodniczącym do 1981. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 3 do 10 kadencji (1950-1984) oraz deputowanym do rady wiejskiej i rady rejonowej i członkiem partyjnego komitetu kołchozu.

Odznaczenia

• Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (dwukrotnie, 31 grudnia 1961 i 22 grudnia 1977)
• Order Lenina (czterokrotnie, 26 lutego 1958, 31 grudnia 1961, 23 czerwca 1966 i 22 grudnia 1977)
• Order Rewolucji Październikowej (8 marca 1971)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (23 stycznia 1948)

I medale.

Bibliografia

• Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-11-02]