Przejdź do zawartości

Język alutorski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Język alutorski
Obszar

Federacja Rosyjska, półwysep Kamczatka

Liczba mówiących

25 (2010)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 4 poważnie zagrożony
Ethnologue 8b prawie wymarły
Kody języka
ISO 639-2 mis
ISO 639-3 alr
IETF alr
Glottolog alut1245
Ethnologue alr
WALS alu
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język alutorski – wymierający język z rodziny czukocko-kamczackiej, używany na półwyspie kamczackim w Rosji. W 2010 r. posługiwało się nim 25 osób[1].

Jest blisko spokrewniony z językiem koriackim[2] i bywa uznawany za jego dialekt[3].

Wyróżnia się trzy grupy dialektalne: alutorski właściwy, karaga, palana[3]. Zróżnicowanie wewnętrzne nie zostało dobrze przebadane. Dialekty karaga i palana dają się rozpatrywać jako odrębne (choć pokrewne) języki[4].

Prawie wymarły, został praktycznie wyparty przez język rosyjski. Jego użytkownicy to osoby w podeszłym wieku[1]. Nigdy nie wykształcił tradycji literackiej[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Alutor, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. Salminen 2007 ↓, s. 223.
  3. a b c Salminen 2007 ↓, s. 236.
  4. The Aliutors. The Red Book of the Peoples of the Russian Empire. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]