Przejdź do zawartości

Język neosalomoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pijin
Obszar

Wyspy Salomona

Liczba mówiących

300 tys.

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

kreolski na bazie angielskiego

Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-3 pis
IETF pis
Glottolog piji1239
Ethnologue pis
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Słownik języka neosalomońskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język neosalomoński, także pijinjęzyk kreolski na bazie angielskiego, z cechami gramatyki melanezyjskiej, używany przez ponad 300 tysięcy osób na Wyspach Salomona. Historycznie spokrewniony z językami tok pisin i bislama[1].

W porównaniu do tok pisin i bislama neosalomoński wykazuje mniejsze wpływy innych języków europejskich (poza angielskim) i odznacza się bardziej złożoną składnią (ma większy zasób przyimków i spójników)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Pijin, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-06-26] (ang.).
  2. Tom McArthur (red.), The Oxford Companion to the English Language, Oxford: Oxford University Press, 1992, s. 949, ISBN 0-19-214183-X, OCLC 26441531 (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]