Przejdź do zawartości

Károly Takács

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Károly Takács
Ilustracja
Károly Takács strzela podczas zawodów Polska-Węgry-Jugosławia, Bydgoszcz 1961
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1910
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

5 stycznia 1976
Budapeszt

Informacje klubowe
Klub

Budapesti Honvéd Sportegyesület

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 1948 strzelectwo
(pistolet szybkostrzelny, 25 m)
złoto Helsinki 1952 strzelectwo
(pistolet szybkostrzelny, 25 m)

Károly Takács (ur. 21 stycznia 1910 w Budapeszcie, zm. 5 stycznia 1976 tamże[1]) – węgierski strzelec, dwukrotny mistrz olimpijski. Medalista mistrzostw świata i Europy, specjalista w strzelaniu z pistoletu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W młodości uprawiał m.in. narciarstwo oraz podnoszenie ciężarów. Ostatecznie wybrał jednak strzelectwo i strzelanie z pistoletu. W 1936 roku był już dobrym strzelcem, nie otrzymał jednak nominacji na Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936, gdyż startować w nich mogli jedynie oficerowie[2].

W 1938 był członkiem reprezentacji Węgier w strzelectwie, posiadał wówczas wojskowy stopień sierżanta. W tymże roku podczas ćwiczeń wojskowych granat urwał mu prawą dłoń, w której zwykł trzymać pistolet. Spędził on miesiąc w szpitalu, a po opuszczeniu go zaczął ćwiczyć strzelanie lewą ręką, którą wcześniej nie strzelał. W 1939 roku zdobył mistrzostwo Węgier w strzelaniu z pistoletu i ponownie został członkiem kadry węgierskiej. W tym samym roku udało mu się zdobyć nawet tytuł mistrza świata. Po wielu latach zdobył indywidualnie dwa złote medale olimpijskie w konkurencji pistoletu szybkostrzelnego (1948, 1952)[3].

Za faworyta zawodów w Londynie uznawany był Argentyńczyk Carlos Enrique Díaz, ówczesny mistrz świata i posiadacz rekordu świata. Strzelający lewą ręką Węgier zdobył złoto olimpijskie i pobił rekord świata o dziesięć punktów. Cztery lata później obronił tytuł mistrzowski, zaś w Melbourne w 1956 nie zdobył medalu (zajął ósme miejsce[2])[3].

Był jednym z pierwszych niepełnosprawnych sportowców uczestniczących w igrzyskach olimpijskich. Nie był jednak pierwszym niepełnosprawnym Węgrem, gdyż już na igrzyskach w Amsterdamie w 1928 roku wystąpił Olivér Halassy, któremu w wieku ośmiu lat amputowano dolną część lewej nogi (przejechał go tramwaj)[4].

Takács jest trzykrotnym medalistą mistrzostw świata. W dorobku ma jeden złoty i dwa brązowe medale[5]. Zdobył także jeden brąz na mistrzostwach Europy[6].

Węgier był 35-krotnym mistrzem kraju. Takács zajmował się też trenowaniem młodzieży, jednym z jego najlepszych podopiecznych był Szilárd Kun, który uplasował się tuż za Takácsem podczas igrzysk w Helsinkach[2][7].

Ostatecznie Takács zakończył służbę wojskową w stopniu podpułkownika[2].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Wyniki olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska Konkurencja Wynik Miejsce Źródło
IO 1948 Pistolet szybkostrzelny, 25 m 580 punktów (286-294) 1 (na 59) [8]
IO 1952 Pistolet szybkostrzelny, 25 m 579 punktów (287-292) 1 (na 53) [7]
IO 1956 Pistolet szybkostrzelny, 25 m 575 punktów (285-290) 8 (na 35) [9]

Medale na mistrzostwach świata

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[5]

Mistrzostwa Konkurencja Wynik Miejsce
Lucerna 1939 Pistolet szybkostrzelny, 25 m, drużynowo 269 punktów (druż.) 1
Moskwa 1958 Pistolet centralnego zapłonu, 25 m 585 punktów 3
Moskwa 1958 Pistolet szybkostrzelny, 25 m, drużynowo 2317 punktów (druż.) 3

Medale na mistrzostwach Europy

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[6]

Mistrzostwa Konkurencja Wynik Miejsce
Bukareszt 1955 Pistolet dowolny, 50 m, drużynowo brak danych 3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Károly Takács [online], olympedia.org [dostęp 2022-12-25] (ang.).
  2. a b c d Gábor Gergely, Tamás Aján, Takács Károly [online], mob.hu [dostęp 2015-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-18] (węg.).
  3. a b KÁROLY TAKÁCS [online], olympic.org [dostęp 2015-04-19] (ang.).
  4. Olivér Halassy [online], olympedia.org [dostęp 2022-12-25] (ang.).
  5. a b ISSF WORLD CHAMPIONSHIPS 1897 – 2005 MEDALLISTS [online], issf-shooting.org, s. 38–48 [dostęp 2015-04-19] [zarchiwizowane z adresu 2006-08-24] (ang.).
  6. a b Schießen - Europameisterschaften Pistolendisziplinen [online], sport-komplett.de [dostęp 2015-04-19] (niem.).
  7. a b Shooting at the 1952 Summer Olympics; Rapid-Fire Pistol, 25 metres, Men [online], olympedia.org [dostęp 2022-12-25] (ang.).
  8. Shooting at the 1948 Summer Olympics; Rapid-Fire Pistol, 25 metres, Men [online], olympedia.org [dostęp 2022-12-25] (ang.).
  9. Shooting at the 1956 Summer Olympics; Rapid-Fire Pistol, 25 metres, Men [online], olympedia.org [dostęp 2022-12-25] (ang.).