Kaija Parve

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaija Parve
Data i miejsce urodzenia

14 czerwca 1964
Tallinn

Klub

Nõmme SK

Debiut w PŚ

29.02.1984, Chamonix (4. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

29.02.1984, Chamonix (4. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

9.01.1985, Mińsk
(2. miejsce - b.indywidualny)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa świata
złoto Chamonix 1984 Sztafeta
złoto Egg am Etzel 1985 b.indywidualny
złoto Egg am Etzel 1985 Sztafeta
złoto Falun 1986 Sprint
złoto Falun 1986 Sztafeta
złoto Lahti 1987 Sztafeta
złoto Chamonix 1988 Sztafeta
srebro Egg am Etzel 1985 Sprint
srebro Lahti 1987 b.indywidualny
Puchar Świata
3. miejsce
1984/1985

Kaija Helinurm z domu Parve (ros. Кайя Ахтовна Парве, ur. 14 czerwca 1964 r. w Tallinnie) – estońska biathlonistka reprezentująca ZSRR, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces osiągnęła w 1984 roku, zdobywając wspólnie z Wienierą Czernyszową i Ludmiła Zabołotnią złoty medal w sztafecie podczas mistrzostw świata w Chamonix. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Egg zdobyła medale we wszystkich trzech konkurencjach. Zwyciężyła w sztafecie i biegu indywidualnym, a w sprincie była druga za Norweżką Sanną Grønlid. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Falun w 1986 roku, zwyciężając tym razem w sprincie i sztafecie. Następnie wywalczyła srebrny medal w sprincie podczas rozgrywanych w 1987 roku mistrzostw świata w Lahti. Rozdzieliła tam na podium swą rodaczkę Jelenę Gołowiną i Norweżkę Anne Elvebakk. Ponadto zdobyła czwarte z rzędu złoto w sztafecie na mistrzostwach świata w Chamonix w 1988 roku.

W zawodach Pucharu Świata startowała sporadycznie, głównie na terenie ZSRR i mistrzostwach świata (które od 1978 roku także zaliczane są do cyklu PŚ). Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 9 stycznia 1985 roku w Mińsku, zajmując drugie miejsce w biegu indywidualnym. W zawodach tych uplasowała się między Jeleną Gołowiną i Tatjaną Bryliną. W kolejnych startach jeszcze pięciokrotnie stawała na podium zawodów tego cyklu, odnosząc dwa zwycięstwa - za każdym razem podczas mistrzostw świata. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1984/1985, który zakończyła na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej. Wyprzedziły ją jedynie Sanna Grønlid i Eva Korpela ze Szwecji.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1984 Chamonix 4. 7. nd. nd. 1. nd.
1985 Egg 1. 2. nd. nd. 1. nd.
1986 Falun 13. 1. nd. nd. 1. nd.
1987 Lahti 2. 4. nd. nd. 1. nd.
1988 Chamonix 18. 12. nd. nd. 1. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1983/1984 ?
1984/1985 3.
1985/1986 ?
1986/1987 ?
1987/1988 ?

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 9 stycznia 1985 Mińsk Bieg indywidualny na 15 km 2. 7 45:31,0 +2:03,1 Jelena Gołowina
2. 11 stycznia 1985 Mińsk Sprint na 7,5 km 3. 3 20:15,7 +31,8 Jelena Gołowina
3. 21 lutego 1985 Szwajcaria Egg Bieg indywidualny na 15 km 1. 2+1+1 43:21,4
4. 23 lutego 1985 Szwajcaria Egg Sprint na 7,5 km 2. 2+1 21:58,9 +4,8 Sanna Grønlid
5. 15 lutego 1986 Szwecja Falun Sprint na 7,5 km 1. 1+0 20:07,0
6. 25 lutego 1987 Finlandia Lahti Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+0+2 42:42,8 +48,3 Sanna Grønlid

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]