Kalinów (Piława Górna)
50°41′19″N 16°47′03″E/50,688611 16,784167| Część miasta Piławy Górnej | |
.JPG) Ulica Leśna | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Piławy Górnej |
1 stycznia 1956 |
| SIMC |
1063669 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 74 |
| Kod pocztowy |
58-240 |
| Tablice rejestracyjne |
DDZ |
Plan Kalinowa
| |
Położenie na mapie Piławy Górnej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego  | |
| 50°41′19″N 16°47′03″E/50,688611 16,784167
| |
Kalinów (niem. Sadebeckhoh[1]) – dzielnica miasta Piława Górna w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim.
Nazwa i położenie[edytuj | edytuj kod]
Nazwa Sadebeckhoh pochodzi od nazwiska Augusta Sadebecka; znajduje się w północno-wschodniej części Piławy Górnej, obok dzielnicy Kośmin. Położona jest na Wzgórzach Gumińskich.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Sadebeckhoh został zbudowany jako osada tkacka ok. 1820, jego fundatorem był August Sadebeck. Miejscowość należała swym kształtem do wyjątków urbanistycznych, ponieważ rozplanowano ją z czworokątnym rynkiem w środku oraz czterema ulicami z niego wychodzącymi. Polską nazwę Kalinów nadano miejscowości w 1947.
W październiku 1954 Kalinów (wraz z Kośminem, Kopanicą i Piławą Górną) wszedł w skład nowo utworzonej gromaday Piława Górna[2]. 1 stycznia 1956 gromadzie Piława Górna nadano status osiedla[3], co oznaczyło, że Kalinów stał się częścią tej skonsolidowanej jednostki, a więc w praktyce został włączony do Piławy Górnej[3]. 18 lipca 1962 osiedle Piława Górna otrzymało status miasta[4].
Kalinów de facto stanowi południową część Kośmina (obecnie ul. Leśna).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ https://web.archive.org/web/20171103075303/http://www.verwaltungsgeschichte.de/reichenbach.html - archiwalne niemieckie urzędowe zestawienie miejscowości przedwojennego powiatu dzierżoniowskiego
- ↑ Uchwała Nr 12/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu dzierżoniowskiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ a b Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 299
- ↑ Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Z nami czy obok nas. Wielokulturowość Ziemi Dzierżoniowskiej. Ewa Chabros (red.), Beata Gil (red.), Janina Rząsa (red.), Dzierżoniów: „Edytor”, 2003, ISBN 83-915840-5-4, OCLC 749317288.
- Gerhard Meyer: Gnadenfrei. Eine Herrnhuter Siedlung des schlesischen Pietismus im 18. Jahrhundert. Hamburg 1950.
- Max Moritz Meyer: Berufen zur Verkündigung: Ein Herrnhuter Beitrag aus Peilau, Gnadenfrei, Niesky u. Gnadenfeld zur Geistes- u. Kulturgeschichte Schlesiens, München 1961 - autor opisuje swoje dzieciństwo w Piławie Górnej (Gnadenfrei) pod koniec XIX wieku.
- Richard Schueck: Vergangenheit und Gegenwart von Peilau-Gnadenfrei, Reichenbach in Schlesien, 1911.
- Birgit A. Schulte: Die schlesischen Niederlassungen der Herrnhuter Brüdergemeine Gnadenberg, Gnadenfrei und Gnadenfeld – Beispiele einer religiös geprägten Siedlungsform. Insingen bei Rothenburg o.d.T. 2005, ISBN 3-7686-3502-3.
- Strona UM Piława Górna
