Przejdź do zawartości

Kamienica Abrahama Wichenhagena w Szczecinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szczecinolog (dyskusja | edycje) o 22:07, 9 lis 2020. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kamienica Abrahama Wichenhagena
Königliche Hof- und Garnisonapotheke
Ilustracja
Kamienica w 1706 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Szczecin

Adres

Schuhstraße 28

Typ budynku

kamienica

Ukończenie budowy

1698

Ważniejsze przebudowy

1770

Zniszczono

II wojna światowa

Rozebrano

po 1945 r.

Pierwszy właściciel

Abraham Wichenhagen

Położenie na mapie Szczecina
Mapa konturowa Szczecina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrahama Wichenhagena”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrahama Wichenhagena”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Abrahama Wichenhagena”
Ziemia53°25′31,2″N 14°33′29,1″E/53,425333 14,558083

Kamienica Abrahama Wichenhagena w Szczecinie – nieistniejąca kamienica, która znajdowała się przy dzisiejszej ulicy Grodzkiej, na obszarze szczecińskiego osiedla Stare Miasto, w dzielnicy Śródmieście.

Historia

Kamienica została wybudowana w 1698 r. w miejsce wcześniejszego budynku, mieszczącego aptekę od co najmniej połowy XV wieku. W 1706 r. właścicielem budynku był aptekarz Abraham Wichenhagen[1]. Parter kamienicy zajmowała apteka, a pierwsze i drugie piętro mieściły mieszkania. W czasie szwedzkiego oblężenia kamienica została uszkodzona. Odbudowano ją w 1713 r. z przeznaczeniem na Królewską Aptekę Dworsko-Garnizonową. W 1770 r. budynek po raz kolejny uległ przebudowie. W czasie II wojny światowej został zniszczony, a po zakończeniu działań wojennych jego ruiny rozebrano[1]. Na tyłach kamienicy wzniesiono szkołę podstawową nr 63, a w miejscu samej kamienicy założono trawnik i posadzono drzewa.

Opis

Według rysunku z 1706 r. kamienica była obiektem czterokondygnacyjnym, zwieńczonym dekoracyjnym szczytem. Do wnętrza prowadziła brama przyozdobiona pilastrami i zwieńczona trójkątnym gzymsem z inskrypcją „Non nobis sed aliis” („Nie dla nas, ale dla wszystkich”). Fasadę pierwszego i drugiego piętra podzielono pilastrami. Na środkowym pilastrze umieszczono zegar słoneczny. Gzyms rozdzielający niższe piętra i szczyt zawierał inskrypcję „Bis hier her hatt mich Gott geholfen” (cytat ze Starego Testamentu: „Aż dotąd pomagał nam Pan”, Samuel 7.12). Ostatnie piętro budynku skrywał szczyt. Szczyt ten składał się z części niższej i wyższej. Niższą część z dwoma oknami udekorowano w części środkowej pilastrami i płycinami, a w skrajnych częściach figurami. Ponad pilastrami umieszczono napis „Wir haben hir keine bleiben Stat” (cytat z Listu do Hebrajczyków – „Nie mamy tutaj trwałego miasta”, Hebr 13.14)[1]. Wyższą, trójkątną część szczytu zdobiły figury amorów. Budynek po późniejszych przebudowach zmienił częściowo swój wystrój. Usunięto zegar słoneczny, figurki amorów i inskrypcje w języku niemieckim i łacinie, zmieniono kształt bramy i szczytu[2].

Przypisy

  1. a b c Ulica Grodzka – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], encyklopedia.szczecin.pl [dostęp 2020-10-19].
  2. Szewska 28, fotopolska.eu.

Linki zewnętrzne