Kamienica Ochockich w Krakowie
![]() | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |
![]() |
Kamienica Ochockich – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Floriańskiej na krakowskim Starym Mieście.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona w XV wieku. W II połowie XVI wieku należała do Seweryna Glacza, a następnie jego córki Anny, po której śmierci, w 1609, została podzielona pomiędzy pięciu spadkobierców. W tym czasie była już dwupiętrowa i posiadała jednopiętrową oficynę. W 1637 właścicielem całego budynku został Piotr Ochocki. Kamienica pozostawała w rękach jego spadkobierców do końca XVII wieku. U schyłku XVII wieku lub na początku XVIII wieku została nadbudowana o trzecie piętro. Kamienica zawaliła się w sierpniu 1750. Odbudowana została w latach 60. XVIII wieku przez rodzinę Ryzmanów. W 1788 należała do rajcy Kozłowskiego, a następnie do wdowy po nim. W 1791 była zamieszkiwana przez czterech lokatorów. Od 1817 do połowy XIX wieku należała do rodziny Kaczkowskich, następnie do Pallmannów (około 1858), Matłachowskich (około 1886) i Gadomskich (około 1890). W latach 1891–1904 była własnością Samuela Goldfingera. W 1908 przebudowano parter fasady według projektu K. Torbego dla Szymona i Józefy Pstruszyńskich[1].
2 marca 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[2]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kamienica ma cztery kondygnacje. Fasada jest dwuosiowa, o skromnej dekoracji. Parter i pierwsze piętro oraz drugie i trzecie piętro zostały oddzielone gzymsami. Okna pierwszego i drugiego piętra posiadają proste obramienia, dodatkowo okna pierwszego piętra ozdobiono gzymsowymi frontonami i kluczami. Okna trzeciego piętra pozbawione są dekoracji[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Adam Chmiel: Domy krakowskie: Ulica Floriańska. Cz. 2. Kraków: 1920, seria: Biblioteka Krakowska. 57–58.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa