Kamienica przy ul. Mariackiej 5 w Bytomiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ul. Mariackiej 5
w Bytomiu
Symbol zabytku nr rej. A/1641/97 z 11 kwietnia 1997[1]
Fotografia barwna, kamienica
Widok z południowego wschodu (2021)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bytom

Adres

ul. Mariacka 5 / ks. Karola Koziołka 1

Styl architektoniczny

historyzm

Architekt

J. Nitschler, Piontek

Inwestor

Karl Garus

Kondygnacje

3 / 4

Ukończenie budowy

1876

Ważniejsze przebudowy

1886

Pierwszy właściciel

Karl Garus

Położenie na mapie Bytomia
Mapa konturowa Bytomia, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mariackiej 5 w Bytomiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mariackiej 5 w Bytomiu”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Mariackiej 5 w Bytomiu”
Ziemia50°20′53,0″N 18°55′19,6″E/50,348056 18,922111

Kamienica przy ul. Mariackiej 5 w Bytomiu – narożna kamienica z 1876 roku w Bytomiu, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek wzniesiono na zamówienie mistrza stolarskiego Karla Garusa w 1876 roku[1] według projektu J. Nitschlera[2]. Kamienica została przebudowana w 1886 roku, projektantem tejże przebudowy był Piontek[2]. Toaleta i łazienka zostały urządzone przez kolejnego właściciela w 1933 roku[2]. Od października 1991 roku budynek jest siedzibą Towarzystwa Miłośników Bytomia[3]. Od strony ul. ks. Karola Koziołka znajdował się bar[4].

11 kwietnia 1997 roku kamienica została wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej. A/1641/97)[1].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica została wzniesiona z cegły na rzucie prostokąta ze ściętym narożnikiem[2] w stylu historyzmu[5]. Trzypiętrowa, z niższą dwupiętrową częścią od strony ul. Mariackiej[2], nakryta dachem pulpitowym[2], nad niższą znajduje się dach mansardowy[2].

Elewacje frontowe pokryto czerwoną cegłą klinkierową, natomiast detale architektoniczne, m.in. boniowania, naczółki i obramowania otworów okiennych są jasnej barwy i odcinają się od ceglanego tła[2]. Nad gzymsem przyziemia zachowały się przedwojenne napisy – szyldy reklamowe lokali, które miały swoją siedzibę w kamienicy[2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 25 [dostęp 2023-08-25].
  2. a b c d e f g h i Dorota Bajowska, kamienica, [w:] zabytek.pl [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, listopad 2020 [dostęp 2023-08-25] (pol.).
  3. Czesław Czerwiński, Historia TMB [online], tmb-bytom.pl [dostęp 2023-08-25].
  4. Best Restaurants in Poland [online], internationaldiningawards.com (ang.).
  5. Uchwała Nr LXXIV/918/18 Rady Miejskiej w Bytomiu z dnia 15 października 2018 r. w sprawie przyjęcia „Programu Opieki nad Zabytkami Miasta Bytomia na lata 2018-2021”, „Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego”, 23 października 2018, s. 157.