Kangur czarny
| Osphranter bernardus | |||
| (W. Rothschild, 1904) | |||
 Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kangur czarny | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Kangur czarny[4] (Osphranter bernardus) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1903 roku brytyjski zoolog Walter Rothschild nadając mu nazwę Dendrodorcopsis woodwardi[1], lecz epitet woodwardi był już zajęty przez Macropus robustus woodwardi O. Thomas, 1901 dlatego w 1904 roku Rothschild nadał temu gatunkowi nową nazwę Macropus bernardus[2]. Miejsce typowe to „ujście rzeki South Alligator”, Terytorium Północne, w Australia[1][5][6][7]. Holotyp to skóra i czaszka dorosłego samce (sygnatura BMNH 1939.2.760) z kolekcji Muzeum Historii Naturalnej w Londynie[8], zebrany przez Johna Tunneya[9].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World nie wyróżniają podgatunków O. bernardus[7].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Osphranter: gr. οσφραντηριος osphrantērios ‘wietrzący, węszący’[10].
- bernardus i woodwardi: Bernard Henry Woodward (1846–1912), brytyjsko-australijski geolog i paleontolog[11].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Kangur czarny występuje w północnej Australii, ograniczony do zachodniej części Ziemi Arnhema na wschód od rzeki South Alligator w Terytorium Północnym[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) jednej samicy 64,6 cm, samców 59,5–72,5 cm, długość ogona jednej samicy 57,5 cm, samców 54,5–64 cm; masa ciała jednej samicy 13 kg, samców 19–22 kg[12][13]. Samce ubarwione na czarno, samice są jaśniejsze.
Status[edytuj | edytuj kod]
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii NT (ang. near threatened ‘bliski zagrożenia’)[3]. Choć liczebność i zajmowany obszar są w znacznym stopniu ograniczone, to raczej ten gatunek nie jest zagrożony wymarciem.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c L.W. Rothschild. Preliminary diagnosis of a new genus and species of kangaroo. „Novitates zoologicae”. 10 (3), s. 414, 1903. (ang.).
- ↑ a b L.W. Rothschild. Note on Dendrodorcopsis woodwardi. „Novitates zoologicae”. 10 (4), s. 543, 1903. (ang.).
- ↑ a b Osphranter bernardus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 17. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Macropus (Osphranter) bernardus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-06-21].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Osphranter bernardus (W. Rothschild, 1904). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 102. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ Species Osphranter bernardus (Rothschild, 1904). [w:] Australian Faunal Directory [on-line]. Australian Biological Resources Study. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ 1939.2760. [w:] Data Portal [on-line]. Natural Museum History. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 486, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 451. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 727. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 68. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).