Kaplica na Wzgórzu Lukasów w Bełku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaplica na Wzgórzu Lukasów
A/576/2019 z 15 listopada 2019
Ilustracja
Kaplica na Wzgórzu Lukasów
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Bełk

Adres

ul. Kościelna

Wyznanie
Kościół
Położenie na mapie gminy Czerwionka-Leszczyny
Mapa konturowa gminy Czerwionka-Leszczyny, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaplica na Wzgórzu Lukasów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica na Wzgórzu Lukasów”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica na Wzgórzu Lukasów”
Położenie na mapie powiatu rybnickiego
Mapa konturowa powiatu rybnickiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica na Wzgórzu Lukasów”
Ziemia50°07′54,7450″N 18°42′37,4977″E/50,131874 18,710416

Kaplica na Wzgórzu Lukasów w Bełku (Mauzoleum Gemanderów) – zabytkowa kaplica usytuowana na wzgórzu, przy ulicy Kościelnej w Bełku. Wpisana do rejestru zabytków wraz ze wzgórzem pod numerem A/576/2019 decyzją z dnia 15 listopada 2019 roku[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kaplica wybudowana została w latach 1859-1860 z inicjatywy Antoniego Gemandera, ówczesnego właściciela dóbr rycerskich w Bełku. Budowę prowadził mistrz murarski Carl Wenzlik. Koszt budowy wyniósł 7000 talarów[2].

Badania wzgórza[edytuj | edytuj kod]

Zdjęcie wykonane w słoneczny dzień od strony drogi. Przedstawia wzgórze o płaskim wierzchołku, na którym stoi kaplica. Zbocze wzgórza porośnięte jest trawą i drzewami. Drzewa rzucają cienie na ściany budynku.
Wzgórze Lukasów

Wzgórze Lukasów to prawdopodobnie pozostałość dawnego gródka stożkowatego, jest to jedyny tego typu zabytek w powiecie rybnickim[3]. Według innych hipotez na wzgórzu miała mieścić się siedziba Bełka, rzekomego założyciela wsi lub też miała to być mogiła żołnierzy szwedzkich poległych w czasie wojny trzydziestoletniej[3]. Wzgórze ma kształt ściętego stożka o średnicy podstawy ok. 35 m. i wysokości ok. 8 m[4]. Dookoła widoczne są ślady dawnej fosy. O charakterze obronnym świadczy również lokalizacja wzgórza na podmokłym terenie, na południowym brzegu rzeki Bierawki[5].

W 2014 roku na wzgórzu przeprowadzono archeologiczne badania powierzchniowe oraz badania magnetyczne i elektrooporowe, które potwierdziły prawdopodobną lokalizację w tym miejscu gródka stożkowatego. Ze względu na późniejsze wybudowanie na szczycie kopca kaplicy z mauzoleum, nie udało się znaleźć pozostałości ewentualnej rezydencji rycerskiej[5]. W czasie badań znaleziono również liczne fragmenty ceramiki późnośredniowiecznej, które obecnie znajdują się w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu[6].

Opis[edytuj | edytuj kod]

zdjęcie przedstawia fragment sklepienia kaplicy. Widoczne są krzyżujące się żebra oraz okrągły zwornik. Pod łukami sklepienia fragmenty bardzo zniszczonych malowideł.
Sklepienie kaplicy

Kaplica ulokowana jest na wzgórzu (tzw. Wzgórze Lukasów), przy drodze prowadzącej do kościoła. Wybudowana została z ciosów piaskowca, w stylu neogotyckim. Kaplica jest niewielka, na planie prostokąta. Wnętrze jednoprzestrzenne, nakryte zostało sklepieniem krzyżowo-żebrowym[4]. W fasadzie umieszczono ostrołukowy, profilowany portal, w nim drewniane drzwi z nadświetlem, zabezpieczone kratą[7]. Ściany wewnątrz kaplicy ozdabiają malowidła wykonane w latach 50. XX wieku przez miejscowego artystę Józefa Marka. W podłuczach umieszczone zostały 4 sceny z życia św. Jana Nepomucena, są to w kolejności: Św. Jan Nepomucen przesłuchiwany przez króla Wacława IV, niezidentyfikowana scena z życia świętego Jana Nepomucena (ze względu na stan techniczny malowideł niemożliwa do odczytania), Tortury św. Jana Nepomucena i Śmierć św. Jana Nepomucena. Nad wejściem namalowane zostały muzykujące anioły. Dolne partie ścian pokryte są dekoracjami roślinnymi i geometrycznymi[8].

Pod kaplicą, częściowo zagłębiona we wzgórzu, znajduje się krypta, tzw. Mauzoleum Gemanderów. Jednoprzestrzenna, nakryta jest sklepieniem kolebkowym. W krypcie znajduje się 7 trumien[4].

Kaplicę otacza starodrzew, w tym lipy drobnolistne i dęby szypułkowe[9].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Teren Wzgórza Lukasów znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich[9]. Wzgórze i kaplica są elementem ścieżki edukacyjnej Śladami Bełka, powstałej w latach 2008-2009[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz wpisanych obiektów do rejestru zabytków w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 3 lipca 2020 r.. wkz.katowice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-03)]. (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2021-02-14]
  2. Informacje o budowie mauzoleum [online], Strona poświęcona Wzgórzu Lukasów powstała w ramach projektu "Odkrywamy tajemnice Wzgórza Lukasów" realizowanego przez Stowarzyszenie Na Rzecz Rozwoju Wsi Bełk., www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].
  3. a b Dlaczego "Wzgórze Lukasów", [w:] Michał Stokłosa, Odkrywamy tajemnice wzgórza Lukasów, Bełk 2020, s. 7.
  4. a b c Inwentaryzacja [online], www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].
  5. a b Kilka słów o badaniach na terenie Wzgórza Lukasów [online], www.belk.pl, 14 lutego 2021 [dostęp 2021-02-14].
  6. Archiwalne odkrycia, [w:] Michał Stokłosa, Odkrywamy tajemnice wzgórza Lukasów, Bełk 2020, s. 22.
  7. Wejście do kaplicy [online], www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].
  8. Dekoracje malarskie [online], www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].
  9. a b Dendroflora [online], www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].
  10. Rekreacja - belk.pl [online], www.belk.pl [dostęp 2021-02-14].