Przejdź do zawartości

Karol Mier

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Mier
Data urodzenia

24 sierpnia 1832

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1885
Lwów

Poseł do Sejmu Krajowego II kadencji
Okres

od 1868
do 1869

Poprzednik

Józef Breuer

Karol Bartłomiej Józef Jan Wojciech (Albert) Antoni Mier (ur. 24 sierpnia 1832, zm. 29 kwietnia 1885 we Lwowie) – hrabia, oficer, właściciel dóbr, c. k. podkomorzy, poseł do Sejmu Krajowego Galicji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Karol Bartłomiej Józef Jan Wojciech (Albert) Antoni Mier[1] urodził się 24 sierpnia 1832[2]. Prawnuk zarówno ze strony ojca jak i z matki Wilhelma, wnuk Jana, syn Feliksa (1776-1857) i Agnieszki (zm. 1836, córki Józefa), Ostatni męski potomek tej rodziny[2][1].

Został wojskowym Armii Cesarstwa Austriackiego. Przed 1850 został podporucznikiem 1 klasy w 63 Galicyjskiego pułku piechoty w Przemyślu[3]. Następnie od około 1850 podporucznikiem 1 klasy w 2 Galicyjskiego pułku ułanów w Rzeszowie[4][5][6], około 1853 awansowany na nadporucznika[7] służył w tej jednostce do około 1856[8][9]. W późniejszych latach był porucznikiem pozasłużbowym[2].

30 września 1856 został mianowany c. k. podkomorzym (przyrzeczenie złożył 2 listopada 1856)[10][11][2]. Od 25 listopada 1857 był żonaty z Heleną Turkuł herbu Ostoja (1837-1916)[12][2][13]. Został dziedzicem dóbr ziemskich: Kamionka Bużańska, Derniów, Dobrotwory, Jasienica Polska, Jazienica Ruska, Obydów, Ruda, Sielec, Pieńków, Stryhanka[2].

W 1868 został wybrany z lwowskiej Izby Handlowej i Przemysłowej do Sejmu Krajowego Galicji II kadencji (1867-1869) w miejsce Józefa Breuera, który złożył mandat[2]. 24 kwietnia 1876 został członkiem wydziału Galicyjskiego Towarzystwa Łowieckiego[2]. Był członkiem rady nadzorczej Galicyjskiego Zakładu Kredytowego Włościańskiego, a od 1879 do końca życia członkiem wydziału Galicyjskiej Kasy Oszczędności[2][14]. Zasiadał w radzie nadzorczej filii wiedeńskiego austriackiego Banku Centralnego (1871-1873)[2]. Od 1871 do 1879 był wiceprezesem Ogólnego Towarzystwa Ubezpieczeń[2].

Zmarł 29 kwietnia 1885 we Lwowie[2][1]. Był ostatnim po mieczu z rodu Mierów[1]. Majątek po nim odziedziczyła jego żona, Helena Mierowa[15][16][17][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d Sylwester Korwin Kruczkowski: Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austrjackich w czasie od roku 1773 do 1918: dalej tych osób, którym wymienieni władcy zatwierdzili dawne tytuły książęce względnie hrabiowskie lub nadali tytuły hrabiów i baronów jak niemniej tych, którym zatwierdzili staropolskie szlachectwo. Lwów: 1935, s. 41.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m Almanach 1908 ↓, s. 635.
  3. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1850, s. 157.
  4. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1851, s. 434.
  5. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1852, s. 469.
  6. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1853, s. 484.
  7. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1854, s. 490.
  8. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1855, s. 494.
  9. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1856, s. 478.
  10. ↑ Militärschematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: 1857, s. 1070.
  11. ↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Polacy dygnitarzami austryackimi. I. Podkomorzowie i paziowie (1750-1890). Lwów: 1890, s. 17.
  12. ↑ Rocznik szlachty (I) 1881 ↓, s. 287.
  13. ↑ Helena Turkuł. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-03-14].
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 511.
  15. ↑ Dziennik urzędowy. Licytacje. „Gazeta Lwowska”. Nr 196, s. 7, 27 sierpnia 1896. 
  16. ↑ Kronika. Zmiana własności. „Gazeta Narodowa”. Nr 260, s. 2, 17 października 1894. 
  17. ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 109, s. 6, 12 maja 1889. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Mier&oldid=74777245”