Karol Pietrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Pietrowski
Pochodzenie

polskie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

kompozytor

Karol Pietrowskipolski kompozytor, działający w 2. połowie XVIII wieku[1][2][3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brak informacji na temat jego życia[2]. Jego utwory, zachowane w zbiorach kościoła parafialnego w Grodzisku i kolegiaty w Poznaniu poświadczają związek kompozytora z terenem Wielkopolski i środowiskiem kościelnym[2]. Z jego kompozycji zachowały się 2 symfonie D-dur na 2 flety, 2 rogi, 2 trąbki , kotły oraz kwartet smyczkowy, koncert kościelny Veni Creator na 3 głosy solowe (sopran, alt i bas[3]), 2 skrzypiec, 2 trąbki i organy[a], oraz offertorium Benedictus sit Deus na 4 głosy solowe (sopran, alt, tenor i bass[3]), 2 skrzypiec i basso continuo[2][b].

Należał do jednych z pierwszych polskich twórców symfonii okresu oświecenia, zaadaptował klasyczną 4-częściową formę symfonii[2]. Temat allegra sonatowego w jednej z nich stanowi nawiązanie do uwertury z Czarodziejskiego fletu W.A. Mozarta[1][2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rękopisy obu symfonii oraz koncertu zachowane są w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu[3]
  2. Rękopis offertorium zachowany jest w zbiorach bazyliki kolegiackiej w Poznaniu[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Słownik muzyków polskich. T. 2. M–Z. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 117.
  2. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 106–107. ISBN 978-83-224-0837-7.
  3. a b c d e Gerald Abraham, Pietrowski, Karol, [w:] Grove Music Online, Oxford University Press, 2001, DOI10.1093/gmo/9781561592630.article.21739 [dostęp 2024-04-08] (ang.).