Karol Wątorek

Karol Wątorek
Data i miejsce urodzenia	29 września 1875 ; Dobczyce
Data i miejsce śmierci	12 lutego 1944 ; Lwów
	profesor nauk technicznych
	Specjalność: budowa kolei
Alma Mater	Politechnika Lwowska
Doktorat	1907
Profesura	1912
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Politechnika Lwowska
	Rektor Politechniki Lwowskiej
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Wątorek (ur. 29 września 1875 w Dobczycach pow. myślenicki, zm. 12 lutego 1944 we Lwowie) – polski inżynier budowy kolei, rektor Politechniki Lwowskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 29 września 1875 w Dobczycach, w rodzinie Jana i Emilii z Latosińskich^[1]. Po ukończeniu w 1893 Gimnazjum św. Anny w Krakowie, studiował przez rok na Uniwersytecie Jagiellońskim i przez kolejne 4 lata na Wydziale Inżynieryjnym Politechniki Lwowskiej. Bezpośrednio po studiach był asystentem katedry budowy mostów, po czym pracował przy budowie austriackich kolei państwowych. W 1907 obronił doktorat, w roku akademickim 1908/09 pracował na Politechnice Lwowskiej jako docent prywatny, zastępca profesora kolejnictwa. W 1909 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1912 profesorem zwyczajnym. W czasie I wojny światowej w 1914 roku został zmobilizowany do armii austriackiej, trafił do niewoli rosyjskiej. Komendant oddziału technicznego obrony Lwowa.

Od 1919 aż do 1941 profesor budowy kolei żelaznych^[2], członek rady wydziału komunikacyjnego^[3] na Politechnice Lwowskiej, w 1918/19 dziekan Wydziału Inżynieryjnego, w 1924/25 rektor Politechnice Lwowskiej. Członek Rady Technicznej przy Ministerstwie Komunikacji, członek Akademii Nauk Technicznych^[1].

↑ ^a ^b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 335. [dostęp 2021-11-25].
↑ Program Politechniki Lwowskiej. Lwów: 1922, s. 10. [dostęp 2023-09-30].
↑ Program Politechniki Lwowskiej. Lwów: 1922, s. 16. [dostęp 2023-09-30].
↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu naukowem”.
↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 283 z 8 grudnia 1929.
↑ Kronika. Dekoracja Orderem Odrodzenia Polski. „Gazeta Lwowska”, s. 5, Nr 58 z 11 marca 1930.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 466 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym, położone w latach 1905–1918”.