Katastrofa lotu USAir 427

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu US Airways 427
Ilustracja
Boeing 737-3B7 linii USAir. Podobna maszyna rozbiła się pod Pittsburghiem.
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejsce

Hopewell Township

Data

8 września 1994

Godzina

19:03 czasu lokalnego
1:03 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Awaria systemu PCU (Steru kierunku)

Ofiary śmiertelne

132 osoby

Statek powietrzny
Typ

Boeing 737-3B7

Użytkownik

USAir

Numer

N513AU

Start

Stany Zjednoczone Chicago

Cel lotu

Stany Zjednoczone Pittsburgh

Numer lotu

427

Liczba pasażerów

127 osób

Liczba załogi

5 osób

Położenie na mapie Pensylwanii
Mapa konturowa Pensylwanii, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia40°36′14,04″N 80°18′37,08″W/40,603900 -80,310300

Katastrofa lotu USAir 427katastrofa lotnicza, która wydarzyła się 8 września 1994 roku. Boeing 737-3B7 należący do USAir (nr rej. N513AU), lecący z Chicago do Pittsburgha (lot nr 427), rozbił się w trakcie podchodzenia do lądowania. W katastrofie zginęły 132 osoby (127 pasażerów i 5 członków załogi) – wszyscy na pokładzie.

Przebieg lotu[edytuj | edytuj kod]

Miejsce katastrofy lotu 427

Boeing 737-3B7 odbywający lot nr 427, miał 7 lat i wylatane 23 tys. 846 godzin. Kapitanem samolotu był Peter Germano, a drugim pilotem był Charles „Chuck” Emmett III. Maszyna wystartowała z lotniska O’Hare International Airport w Chicago do Pittsburgh International Airport. Na pokładzie znajdowało się 127 pasażerów i 5 członków załogi.

Około godziny 19:00 samolot zbliżał się do lotniska w Pittsburgh. 10 kilometrów przed samolotem linii USAir leciał Boeing 727 linii Delta Air Lines, który już był w trakcie podchodzenia do lądowania. W pewnym momencie samolot linii USAir, w trakcie przebijania się przez turbulencje spowodowane przez poprzedzający samolot, gwałtownie przechylił się w lewo i wpadł w lot nurkowy. Piloci do ostatnich sekund usiłowali ratować maszynę przed katastrofą – bez rezultatu. Boeing rozbił się w lesie w miejscowości Aliquippa, położonej kilka kilometrów pod Pittsburghiem.

W katastrofie zginęły 132 osoby – wszyscy na pokładzie. Nazajutrz lokalne władze ogłosiły w promieniu kilku kilometrów od miejsca katastrofy zagrożenie epidemiologiczne ze względu na porozrzucane po lesie szczątki ciał ludzkich.

Przyczyny katastrofy[edytuj | edytuj kod]

symulacja katastrofy

Przyczyną była utrata steru kierunku, spowodowana awarią systemu PCU – odpowiadającego za sterowność samolotu. W momencie katastrofy zawór kontrolujący stery zatkał się i w samolocie przestał działać ster kierunku. Awaria systemu PCU okazała się wadą fabryczną i po latach, gdy ustalono przyczynę tragedii, władze nakazały wymienić wadliwe zawory we wszystkich boeingach.

Inne przypadki[edytuj | edytuj kod]

Podobne przypadki awarii systemu PCU z udziałami Boeingów 737 wydarzyły się dwa razy. 3 marca 1991, Boeing 737-291 należący do linii United Airlines lecący z Denver do Colorado Springs rozbił się zabijając 25 osób. Z kolei 9 czerwca 1996 samolot linii Eastwind Airlines, gwałtownie przechylił się na prawo w czasie podchodzenia do lądowania Richmond, jednak maszyna w ostatniej chwili odwróciła się do pozycji właściwej i pilotom udało się bezpiecznie wylądować. Dopiero po zdarzeniu w Richmond udało się rozwiązać przyczyny katastrof w Colorado Springs i Pittsburghu (zobacz osobny artykuł – Incydent lotu Eastwind Airlines 517).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]