Katastrofa lotu Aerofłot 593

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katastrofa lotu Aerofłot 593
Ilustracja
Airbus A310, który uległ katastrofie (nr rej. F-OGQS). Zdjęcie wykonano na lotnisku w Paryżu w marcu 1993 roku.
Państwo

 Rosja

Miejsce

20 km od Mieżdurieczenska

Data

23 marca 1994

Godzina

0:57 czasu lokalnego
18:57 czasu polskiego

Rodzaj

Zderzenie z ziemią

Przyczyna

Błąd pilota

Ofiary śmiertelne

75 osób

Ranni

0 osób

Statek powietrzny
Typ

Airbus A310-304

Użytkownik

Aerofłot

Numer

F-OGQS

Start

Rosja Moskwa

Cel lotu

Hongkong Hongkong

Numer lotu

593

Liczba pasażerów

63 osoby

Liczba załogi

12 osób

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia53°31′N 88°03′E/53,516667 88,050000

Katastrofa lotu Aerofłot 59323 marca 1994, samolot pasażerski Airbus A310 rosyjskiej państwowej linii lotniczej Aerofłot (nr lotu 593) z 75 osobami na pokładzie, rozbił się w okolicach Mieżdurieczenska na Syberii.

Nikt spośród 75 osób przebywających na pokładzie nie przeżył katastrofy.

Przebieg lotu[edytuj | edytuj kod]

Samolot Airbus A310 linii Aerofłot z 75 osobami na pokładzie wyruszył z portu lotniczego Szeremietiewo w Moskwie, do Kai Tak w Hongkongu. Na pokładzie znajdowały się dzieci kapitana maszyny, Jarosława Kudrinskiego, które wkrótce przyszły do kabiny pilotów. Kapitan dopuścił do swojego fotela dzieci. Pierwsza za sterami zasiadła córka kapitana, 13-letnia Jana, następnie syn, 15-letni Eldar. Kapitan pozwolił dzieciom poruszać wolantem w lewo, a następnie w prawo. Włączony był wtedy autopilot, więc pozornie nie powinno się nic wydarzyć. Jak okazało się, Eldar utrzymał wychylenie przez ponad 30 sekund i tym samym spowodował wyłączenie toru kontroli wychylenia lotek na skrzydłach, gdyż ustawienie wolantu nakazało zmianę ich pozycji. Stan ten spowodował wprowadzenie samolotu w powoli pogłębiający się przechył. Częściowe odłączenie autopilota zasygnalizowało zapalenie się lampki kontrolnej. W samolotach, na jakich poprzednio latali piloci, w tym momencie dodatkowo rozbrzmiewał alarm akustyczny, jednak Airbus nie miał zaprogramowanej takiej funkcji. Maszyna przechyliła się o 45 stopni w prawo, autopilot zwiększył ciąg silników aby utrzymać pułap lotu. Siła odśrodkowa wcisnęła wszystkich w fotele. Za sterami nadal siedział syn kapitana, który z powodu przeciążeń nie mógł z niego wstać. Drugi pilot usiłował skręcić w lewo – bez skutku. W pewnym momencie maszyna weszła w lot nurkowy i zaczęła gwałtownie spadać. Drugi pilot wyprowadził samolot z lotu nurkowego, ale doprowadził do przeciągnięcia, a wtedy maszyna wpadła w korkociąg. Po chwili udało się wyprowadzić samolot z korkociągu, ale ten znalazł się zbyt nisko i uderzył w porośnięte lasem zbocze góry. Wszyscy na pokładzie statku powietrznego ponieśli śmierć na miejscu.

Przyczyny[edytuj | edytuj kod]

To, że piloci złamali przepisy, nie podlega dyskusji. Wina nie leżała jednak tylko po stronie pilotów. Okazało się, że w maszynie wyłączył się autopilot, co spowodowało gwałtowny przechył o 45 stopni i zdezorientowani piloci nie wiedzieli jak zareagować. Zawiodło szkolenie, nie prowadzono symulacji takich sytuacji podczas szkoleń. Ich dezorientację powodował dodatkowo fakt braku sygnalizacji dźwiękowej częściowego odłączenia autopilota, obecnej w rosyjskich samolotach, na których załoga latała wcześniej[1].

Następstwa[edytuj | edytuj kod]

Po katastrofie podjęto decyzję, by piloci na całym świecie przechodzili szkolenie na temat – jak się zachować w tak ekstremalnych warunkach, w jakich znaleźli się piloci lotu 593.

Narodowości ofiar katastrofy[edytuj | edytuj kod]

Kraj Pasażerowie Załoga Razem
 Rosja 40 12 52
 Chiny 6 6
 Hongkong 6 6
 Tajwan 5 5
 Wielka Brytania 4 4
 Indie 1 1
 Stany Zjednoczone 1 1
Razem 63 12 75

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]