Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Odessie
 51-101-0429
| |||||||
| katedra | |||||||
 widok ogólny | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Odessy  | |||||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||||
Położenie na mapie obwodu odeskiego  | |||||||
 46°28′49,27″N 30°44′21,25″E/46,480353 30,739236
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny[1] (ukr. Кафедральний собор Успіння Пресвятої Діви Марії) – świątynia rzymskokatolicka zbudowana w Odessie w latach 1844-1853 staraniem polskich i niemieckich katolików i z inicjatywy ks. Grzegorza Razutowicza, według projektu polskiego architekta Feliksa Gąsiorowskiego i szkicu włoskiego architekta Francesco Morandiego. Kościół parafialny parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Odessie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół wybudowany został w formie bazyliki trójnawowej z transeptem zaznaczonym kopułą na planie krzyża. Wewnątrz użyto białego i szarego marmuru. W głównym ołtarzu umieszczono obraz Wniebowzięcia NMP z 1850 będący kopią Rafaela. Wnętrze zdobi wiele cennych obrazów i duże kryształowe żyrandole. Papież Pius IX podarował dla kościoła w 1852 marmurową chrzcielnicę. Obok kościoła wybudowano sierociniec, dom starców (z inicjatywy i funduszy ks. bpa Witolda Lipskiego) oraz szkołę katolicką i schronisko dla chłopców[2].
Budynek kościoła został zamknięty (podobnie jak szkoła polska) w 1935 roku i przeznaczony na klub bułgarsko-niemiecki a następnie pod muzeum krajoznawcze. W okresie rumuńskiej okupacji w latach 1941-1944 kościół oddano wiernym. Władze sowieckie ponownie i ostatecznie zamknęły świątynię w 1949 roku i rozpoczęły jej dewastację. Wnętrze zniszczono zmieniając na halę sportową i wykonując w połowie wysokości dodatkowy strop. Do celów religijnych oddano budynek dopiero 9 sierpnia 1991 roku. Wówczas zaczęto remont przebudowanej i kompletnie zdewastowanej świątyni. W 2002 roku stała się katedrą nowej diecezji odesko-symferopolskiej. 24 sierpnia 2008 odbyła się rekonsekracja katedry[2]. Odbudowa kościoła została sfinansowana niemal wyłącznie z datków polskich wiernych. Obecnie wszystkie informacje podawane są w języku ukraińskim, a msze odprawiane w języku ukraińskim, rosyjskim i polskim.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Polski egzonim przyjęty na 121. posiedzeniu KSNG.
- ↑ a b Uroczystość w Katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Odessie [online], Kresy24.pl - Wschodnia Gazeta Codzienna [dostęp 2023-02-04] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Кафедральний собор Успіння Пресвятої Діви Марії. catholic.in.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-29)].