Kazimiera Babiarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimiera Babiarz
Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1905
Izbica

Data i miejsce śmierci

1 stycznia 1993
Izbica

Zawód, zajęcie

rolniczka, młynarka

Narodowość

polska

Odznaczenia
Sprawiedliwy wśród Narodów Świata

Kazimiera Babiarz (ur. 21 lutego 1905 w Izbicy, zm. 1 stycznia 1993 tamże) – polska rolniczka, młynarka, „Sprawiedliwa wśród Narodów Świata”.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W trakcie II wojny światowej Kazimiera Babiarz (z domu Bobis) mieszkała w Izbicy przy ul. Maksymiliana Kronlada 18. Miejscowość leżała na terenie dystryktu lubelskiego (dzisiaj woj. lubelskie). Przed wojną zamieszkiwana była w ogromnej większości (ponad 90%) przez Żydów, przez co po nastaniu okupacji niemieckiej, umieszczono tam getto tranzytowe. Do Izbicy zwożono pociągami transporty Żydów z Austrii, Niemiec, Francji czy Czechosłowacji. Kazimiera wraz z rodziną (mężem Mieczysławem i córką Haliną) prowadziła w Izbicy małe gospodarstwo i młyn - jedyne polskie w miejscowości. Jej zabudowania stały około 200 metrów od posterunku gestapo. Postrachem okolicy był sadystyczny Kurt Engels[1][2].

Na początku listopada 1942 r. przyjęła pod swój dach 14-letniego żydowskiego chłopca Hanana Lipszyca, którego rodzina została już zamordowana przez Niemców. Decyzja o udzieleniu pomocy była spontaniczna. Kazimiera podjęła ją bez wiedzy męża, którego nie było w domu. Kryjówką Hanana stała się jej piwniczka, w której na co dzień trzymano ziemniaki. Tam urządzono mu legowisko, w którym ukrywał się przed Niemcami. Jak wspominała córka po latach: "Kopce takie były na kartofle. Kopce. Nie tam piwnica, tylko... »Idź, idź go zamknij w ten kopiec«. I tam zanieśliśmy mu koce, to, tamto. No to on od listopada to siedział do wiosny w tym kopcu niestety. Siedział, bo co było robić. Nie wychodził, bo baliśmy się. Baliśmy się. Nosiło mu się jeść, wylewało się brudy. A on leżał"[3]. Niemcy omal nie wykryli kryjówki poszukując ukrywających się Żydów. Wpadli na jego trop, jednak stanowcza postawa opiekunów pozwoliła Hananowi przetrwać w ukryciu w gospodarstwie Kazimiery, która ukrywała go potem w składzie drewna[1][2].

Wedle relacji córki, Kazimiera Babiarz ukrywała także innych Żydów[2].

13 marca 1985 r. Instytut Jad Waszem uhonorował Kazimierę Babiarz medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kazimiera Babiarz | Pamięć i Tożsamość [online], pamiecitozsamosc.pl [dostęp 2023-04-21].
  2. a b c Rodzina Babiarzów (Mieczysław i Kazimiera, Halina, Danuta) | Pamięć i Tożsamość [online], pamiecitozsamosc.pl [dostęp 2023-04-21].
  3. Fragmenty wywiadu z Haliną Błaszczyk | Polscy Sprawiedliwi [online], sprawiedliwi.org.pl [dostęp 2023-04-21].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata: ratujący Żydów podczas Holocaustu: Polska, red. I. Gutman, Kraków 2009