Kazimierz Dębicki (chirurg)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Dębicki
Data i miejsce urodzenia

28 października 1900
Iwaszkowce

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1977
Gdańsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: chirurgia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Profesura

1949

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Medyczna w Gdańsku

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa PCK II stopnia
Grób profesora Kazimierza Dębickiego na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Kazimierz Dębicki (ur. 28 października 1900 w Iwaszkowcach, Podole, zm. 18 sierpnia 1977 w Gdańsku[potrzebny przypis]) – polski chirurg, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa. Studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał dyplom lekarza i doktora wszech nauk lekarskich (21 stycznia 1926). Pracował na Oddziale Chirurgicznym Szpitala Przemienienia Pańskiego w Warszawie, następnie w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Warszawskiego (kierowanej przez Zygmunta Radlińskiego). Zmobilizowany w kampanii wrześniowej, był chirurgiem w 21. Szpitalu Ewakuacyjnym; został internowany w Rumunii, następnie przebywał przy armii polskiej we Francji i Wielkiej Brytanii. W latach 1941–1946 był ordynatorem chirurgii w szpitalach wojennych w Wielkiej Brytanii.

Powrócił do Polski w 1947. Pracował w sanatoriach w Bukowcu i Kamiennej Górze. W 1949 objął (jako profesor nadzwyczajny) kierownictwo II Katedry i Kliniki Akademii Medycznej w Gdańsku; od 1962 był profesorem zwyczajnym. Na emeryturę przeszedł w 1970.

Należał m.in. do Towarzystwa Chirurgów Polskich, w którym w latach 1960–1962 pełnił funkcję prezesa Zarządu Głównego; otrzymał także członkostwo honorowe. Był również członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Międzynarodowego Towarzystwa Proktologicznego. Wchodził w skład Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej oraz komitetu redakcyjnego „Polskiego Przeglądu Chirurgicznego”. Przewodniczył Komisji Wstrząsu Urazowego Polskiej Akademii Nauk. Reprezentował Polskę w Europejskim Towarzystwie Chirurgii Sercowo-Naczyniowej, Międzynarodowej Federacji Towarzystw Chirurgicznych oraz Międzynarodowym Towarzystwie Chirurgicznym.

Był autorem ponad 70 prac naukowych, dotyczących chirurgii spraw ropnych, kostno-stawowych, nowotworów, jamy brzusznej, klatki piersiowej oraz chirurgii serca i naczyń.

Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Dębicki. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-01-15].
  2. M.P. z 1954 r. nr 99, poz. 1213

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Giedroyć, Kazimierz Dębicki, w: Sylwetki chirurgów polskich (pod redakcją Józefa Bogusza i Witolda Rudowskiego), Ossolineum, Wrocław 1983