Kepler-62

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kepler-62
Ilustracja
Kepler-62f na tle swojej gwiazdy – wizja artystyczna (NASA)
Gwiazdozbiór

Lutni

Rektascensja

18h 52m 51,06s

Deklinacja

+45° 20′ 59,507″

Odległość

1200 ly

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

pomarańczowy karzeł

Typ widmowy

K2V

Masa

0,69 ± 0,02 M

Promień

0,64 ± 0,02 R

Metaliczność [Fe/H]

-0,37 ± 0,04

Wiek

7 ± 4 mld lat

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J18525105+4520595
KIC 9002278, KOI 701

Kepler-62układ planetarny składający się z pięciu znanych planet odkryty w 2013 przez Kosmiczny Teleskop Keplera; gwiazdę centralną układu stanowi pomarańczowy karzeł. Układ położony jest w gwiazdozbiorze Lutni i oddalony jest o 1200 lat świetlnych od Ziemi.

Dwie z planet układu należą do typu superziemi i znajdują się w ekosferze. Jedna z tych planet, Kepler-62f jest o jedynie 40% większa od Ziemi i w momencie jej odkrycia była to najbliższa rozmiarem Ziemi planeta pozasłoneczna znajdująca się w ekosferze jej gwiazdy.

Nazwa i odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Układ planetarny został odkryty w ramach misji Kepler, skąd pochodzi jego nazwa, numer „62” oznacza, że jest to sześćdziesiąty drugi obiekt tego typu skatalogowany w ramach tej misji[1]. Planety układu zostały odkryte metodą tranzytową[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Orbity planet układu Kepler-62 w porównaniu do wewnętrznego Układu Słonecznego

Gwiazda[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda centralna układu, skatalogowana wcześniej jako 2MASS J18525105+4520595, jest mniejsza i chłodniejsza od Słońca[1]. Gwiazda należy do typu pomarańczowych karłów (typ widmowy K2V)[2]. Jej promień wynosi około 62% R, a jej masa około 69% M[2]. Jej jasność stanowi zaledwie jedną piątą jasności Słońca[1], a temperatura powierzchni wynosi około 4925 ± 70 K[2]. Wiek gwiazdy wynosi siedem miliardów lat, czyli jest ona sporo starsza od Słońca, położona jest w gwiazdozbiorze Lutni i odległa o około 1200 lat świetlnych od Ziemi[1].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Układ planetarny składa się z pięciu planet, z czego dwie znajdują się w ekosferze, co oznacza, że na ich powierzchni mogą panować odpowiednie warunki do powstania życia podobnego do życia istniejącego na Ziemi[1]. Planeta Kepler-62f jest o 40% większa od Ziemi, co czyni ją, w momencie ogłoszenia jej odkrycia, najbardziej zbliżoną rozmiarem do Ziemi planetą znajdującą się w ekosferze jej gwiazdy[1]. Kepler-62f jest także najprawdopodobniej planetą skalistą. Inna planeta, Kepler-62e, jest o około 60% większa od Ziemi i orbituje wokół swej gwiazdy na wewnętrznej granicy ekosfery[1]. Zakładając, że na tych planetach istnieje atmosfera podobna do ziemskiej, to temperatura ich powierzchni wynosiłaby około 30 °C (62e) i -28 °C (62f)[3]. Wnioskując z ich rozmiaru, są to najprawdopodobniej planety oceaniczne[4]

Średnice wszystkich planet, począwszy od najbliższej słońca do najdalszej, wynoszą odpowiednio 1,31, 0,54, 1,95, 1,61 i 1,41 promienia Ziemi[2]. Masy planet nie zostały dokładnie określone i podane są w przybliżeniu ich maksymalne teoretycznie wyliczone wartości[2].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b 0,0283 5,714932 ± 0,000009 0,0553 ± 0,0005 89,2 ± 0,4
c 0,0125 12,4417 ± 0,00001 0,0929 ± 0,0009 89,7 ± 0,2
d 0,0440 18,16406 ± 0,00002 0,120 ± 0,001 89,7 ± 0,3
e 0,1132 122,3874 ± 0,0008 0,427 ± 0,004 89,98 ± 0,02
f 0,1101 267,291 ± 0.005 0,718 ± 0,007 89,90 ± 0,03

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h NASA'S Kepler Discovers its Smallest 'Habitable Zone' Planets to Date. nasa.gov, 2013-04-18. [dostęp 2013-04-18]. (ang.).
  2. a b c d e Kepler-62: A Five-Planet System with Planets of 1.4 and 1.6 Earth Radii in the Habitable Zone. sciencemag.org, 2013-04-18. [dostęp 2013-04-18]. (ang.).
  3. Kepler mission makes big splash with possibly habitable super-Earths. nbcnews.comnbcnews.com, 2013-04-18. [dostęp 2013-04-18]. (ang.).
  4. Water worlds surface: Planets covered by global ocean with no land in sight. Harvard Gazette, 2013-04-18. [dostęp 2013-10-24].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]