King’s German Legion

King’s German Legion (KGL) – niemiecka jednostka wojskowa na żołdzie brytyjskim istniejąca w latach 1803–1816. Była jedyną niemiecką jednostką, która walczyła przeciw Francji w czasie napoleońskiej okupacji ziem niemieckich.

Geneza

W 1803 brytyjski oficer Colin Halkett i baron Friedrich von der Decken otrzymali pozwolenie na powołanie formacji lekkiej piechoty o nazwie „The King’s Germans”. Stało się to dzięki zarządzeniu króla Jerzego III Hanowerskiego.

Legion powstał 19 grudnia 1803 jako „King’s German Legion”. Stacjonował w Bexhill-on-Sea i Weymouth, potem niektóre pododdziały trafiły również do Irlandii. W trakcie wojen napoleońskich objął w swojej strukturze również artylerię i kawalerię.

Struktura organizacyjna

Legion w dużej mierze składał się z byłych żołnierzy armii hanowerskiej i heskiej, która została rozwiązana na mocy unii personalnej Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii z Elektoratem Hanoweru i konwencji z Artlenburga z 5 lipca 1803.

King’s German Legion był zorganizowany w następujący sposób:

Piechota

8 batalionów liniowych
2 bataliony lekkie

Artyleria

2 baterie konne
4 baterie piesze

Kawaleria

2 pułki dragonów
3 pułki lekkich dragonów (huzarów)

Wojska inżynieryjne

Działania zbrojne

Legion nigdy nie walczył jako zwarta jednostka. Każdy z batalionów miał swoją historię.

Poszczególne jednostki KGL walczyły pod Hanowerem, na Pomorzu, pod Kopenhagą i na półwyspie Walcheren pod rozkazami gen. Sir Johna Moore’a.

Następnie wzięły udział w wyprawie do A Coruña (bitwa pod La Coruną) na Półwyspie Iberyjskim pod rozkazami księcia Wellingtona, w licznych bitwach m.in. w takich miejscach jak: Busaco, Barrosa, Fuentes de Oñoro, Albuera, Ciudad Rodrigo, Salamanka, García Hernandez, Burgos, Vitoria, San Sebastián, Nivelles, Sycylia, a także we wschodniej części Hiszpanii.

Jednostki KGL walczyły również na północy ziem niemieckich, m.in. nad rzeką Göhrde; w trakcie bitwy pod Waterloo 2 batalion lekki razem z żołnierzami 1 batalionu lekkiego i strzelcami 5 batalionu liniowego bronili gospodarstwa La Haye Sainte, aż do całkowitego zużycia amunicji, po czym się wycofali.

W najlepszym dla Legionu okresie, w 1812, KGL liczył około 18 000 żołnierzy. W sumie przez Legion przewinęło się około 28 000 mężczyzn.

Zyskał uznanie brytyjskiego rządu, dlatego też po 22 czerwca 1812 wszyscy jego oficerowie otrzymali stopnie armii brytyjskiej.

W 1816 Legion rozwiązano a jego żołnierze zostali oddani do dyspozycji dowództwa w Hanowerze.

Wyróżnienia

KGL uzyskała następujące Battle honours:

Peninsular
Waterloo
Venta del Pozo (1 i 2 bataliony lekkie)
Garcia Hernandez (1 pułk dragonów)
El Bodon (1 pułk huzarów)
Barossa (2 pułk huzarów)
Göhrde (3 pułk huzarów)

Miejsca pamięci

Pomniki przy La Haye Sainte - z lewej pomnik KGL
Kolumna Waterloo w Hanowerze (Waterloosäule)
Heger Tor w Osnabrück
Tablica pamiątkowa na murach La Haye Sainte

Bibliografia

Adolf Pfannkuche: Die Königlich Deutsche Legion 1803 – 1816. 2. Auflage, Helwingsche Verlagsbuchhandlung, Hannover 1926.
Beamish, N. Ludlow: History of the King’s German Legion. 2 Bände, 1832 und 1837.
Chapell, Mike: The King’s German Legion. Men-at-Arms 338 (Bd. 1: 1803-1812) und 339 (Bd. 2: 1812-1815), Osprey Verlag, Oxford, 2000
Friedrich Lindau: Erinnerungen eines Soldaten aus den Feldzügen der Königlich-deutschen Legion – Ein Bürger Hamelns erzählt aus der Zeit 1806–1815. Nachdruck: Aurel Verlag 2006.ISBN 3-938759-02-X
JensJ. Mastnak JensJ., Diese denckwürdige und mörderische Schlacht – Die Hannoveraner bei Waterloo, Michael-AndreasM.A. Tänzer, Celle: Bomann-Museum, 2003, ISBN 3-925902-48-1, OCLC 56617450 .

Linki zewnętrzne

Seite über die KGL und die hannoverschen Armee (de)
Reenactment Gruppe für das 2. Leichte Bataillon und das 5. Linienbataillon der KGL (de)
Reenactment Gruppe für das 5. Linienbataillon der KGL (de)
Verlustlisten der KGL. denkmalprojekt.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-18)]. (de)