Klaus Ranner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klaus Ranner
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1952
Augsburg

Konsul Generalny Niemiec w Szczecinie
Okres

od 1996
do 2000

Poprzednik

Gregor Koebel

Konsul Generalny Niemiec w Bombaju
Okres

od 2000
do 2003

Następca

Hans-Heinrich Freiherr von Stackelberg

Szef grupy roboczej ds. promocji handlu zagranicznego MSZ
Okres

od 2003
do 2006

Konsul Generalny Niemiec w Miami
Okres

od 2007
do 2010

Poprzednik

Eva Alexandra Gräfin Kendeffy

Następca

Eva Alexandra Gräfin Kendeffy

Konsul Generalny Niemiec w Dubaju
Okres

od 2010
do 2014

Poprzednik

Johann-Adolf Cohausz

Następca

Stefan Gallon

Konsul Generalny Niemiec w Lyonie
Okres

od 2014
do 2017

Poprzednik

Christian Seebode

Następca

Max Maldacker

Klaus Ranner (ur. 24 maja 1952 w Augsburgu) - niemiecki prawnik, urzędnik konsularny i dyplomata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent szkoły średniej (1971); odbył służbę wojskową w Bundeswehrze w jednostce wywiadu elektromagnetycznego (1971-1973); studiował prawo na Uniwersytecie w Augsburgu i Uniwersytecie Eberharda Karlsa w Tybindze (1973-1978). Był aplikantem adwokackim w sądzie rejonowym w Hechingen (1978)[1].

W 1980 wstąpił do służby zagranicznej RFN (Auswärtiges Amt) zajmując m.in. stanowiska - urzędnika w departamencie Europy Środkowo-Wschodniej, słuchacza Szkoły Służby Zagranicznej MSZ w Bonn (Akademie Auswärtiger Dienst) (1980-1982), urzędnika w biurze dyrektora politycznego MSZ w Bonn (1982), zastępcy kierownika Wydziału Prawno-Konsularnego Ambasady w Warszawie (1982-1986), rzecznika prasowego ambasady w Buenos Aires (1986-1988), następnie urzędnika w referacie stosunków z Komisją Europejską w wydziale ekonomicznym MSZ, szefa służby ekonomicznej ambasady w Teheranie (1991-1993), zastępcy szefa departamentu polityki wewnętrznej Unii Europejskiej (1983-1986), konsula generalnego w Szczecinie (1996-2000) i w Bombaju (2000-2003), szefa grupy roboczej ds. promocji handlu zagranicznego MSZ w Berlinie (2003-2006) oraz niemieckiego negocjatora ds. gospodarczych w negocjacjach państw grupy E3 z Iranem (2004-2005). Od 2007 pełnił funkcję kierownika w firmie Siemens AG. Potem powrócił do pracy w MSZ gdzie powierzono mu funkcje - konsula generalnego w Miami (2007-2010), w Dubaju (2010-2014), i w Lyonie (2014-2017), skąd przeszedł na emeryturę[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]