Przejdź do zawartości

Kluczyńscy herbu Jasieńczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
herb Jasieńczyk

Kluczyńscy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Jasieńczyk, który wziął swoje nazwisko od Kluczy koło Buska (obecnie w powiecie olkuskim)[1].

Jego przedstawiciele przenieśli się z czasem do Wielkiego Księstwa Litewskiego, gdzie należeli do średniozamożnej szlachty. Wincenty Kluczyński został arcybiskupem mohylewskim.

Po rozbiorach Rzeczypospolitej Kluczyńscy wylegitymowali się ze staropolskiego szlachectwa w guberni kowieńskiej Cesarstwa Rosyjskiego. Byli to Józef Kluczyński, syn Jakuba, w 1812 roku oraz nieznani z imion Kluczyńscy w 1850 roku[2].

Jan, Józef i Marcin Kluczyńscy, synowie Antoniego i Marianny Sroczyńskiej, wnukowie Andrzeja i Marianny Tarczyńskiej, wylegitymowali się w Galicji, w 1782 roku, jednakże bez wskazania herbu[2].

Członkowie rodu

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, (tom V), Warszawa 1908, s. 386.
  2. a b Tamże.