Kościół św. Barbary w Głęboczku
L-333/A z dnia 14.07.2009 | |||||||||
kościół filialny | |||||||||
Widok ogólny | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość | |||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
Wezwanie | |||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Stare Kurowo | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa lubuskiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu strzelecko-drezdeneckiego | |||||||||
52°50′38,5296″N 15°44′27,0672″E/52,844036 15,740852 |
Kościół pw. św. Barbary w Głęboczku – zabytkowy, pomennonicki, katolicki kościół filialny znajdujący się w Głęboczku, wsi w województwie lubuskim. Należy do parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Starym Kurowie[1].
Historia i architektura
[edytuj | edytuj kod]Okres mennonicki
[edytuj | edytuj kod]Obiekt w formach barokowych wzniesiono w końcu XVIII wieku dla lokalnej społeczności mennonickiej. Mennonici, po konflikcie, w jaki popadli z królem Fryderykiem Wilhelmem I Pruskim, przenieśli się w dolinę Noteci spod Tylży. Założono wówczas tutaj dwie wsie: Błotnicę (Bronkenhofswalde) oraz Głęboczek (Frantztal). W 1765 w Głęboczku powstała gmina mennonicka[2]. Po wojnach napoleońskich, teren ten znalazł się w granicach Prus i Mennonici ponownie się przenieśli, w granice Królestwa Polskiego - do Wymyśla i Kazunia (Nowego)[3].
Okres katolicki
[edytuj | edytuj kod]Jako katolicki poświęcony został 4 grudnia 1946. Wyremontowano go w latach 90. XX wieku[4].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Okna
-
Portal wejściowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Diecezja Zielonogórsko-Gorzowska, Parafia pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła - Stare Kurowo
- ↑ Westpomerania, Głęboczek
- ↑ Wojciech Marchlewski, MENNONICI W POLSCE (O POWSTANIU SPOŁECZNOŚCI MENNONITÓW WYMYŚLA NOWEGO), w: Etnografia Polska, t.XXX, 1986, z.2, s.134-135, ISSN 0071-1861
- ↑ Lubtur, Kościół filialny p.w. św. Barbary w Głęboczku