Kościół św. Heleny w Nowym Sączu
49°37′42″N 20°40′52″E/49,628333 20,681111 101/43/60 z dnia 30.12.1960[1]
| |||||||||
| kościół filialny | |||||||||
 Kościół św. Heleny w Nowym Sączu | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Nowego Sącza  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||
| 49°37′42″N 20°40′52″E/49,628333 20,681111
| |||||||||
Kościół Świętej Heleny w Nowym Sączu – cmentarny rzymskokatolicki kościół filialny mieszczący się w Nowym Sączu przy ulicy Świętej Heleny, w dzielnicy Helena.
Obiekt znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa małopolskiego.
Świątynia o bryle osadzonej w tradycji gotyckiej wybudowana w 1686, drewniana o konstrukcji zrębowej z dachem stromym. Jego fundatorką była ksieni klasztoru klarysek w Starym Sączu – Helena Marchocka. W końcu XIX w. został powiększony o przedsionek jednonawowy z węższym prezbiterium, zamkniętym trójbocznie. Wnętrze nakryte stropem płaskim. Ołtarze o cechach późnorenesansowych i barokowych. Cenne obrazy z XVI, XVII i XVIII w[2].
16 czerwca 2024 miał miejsce pożar, w którym zwęgleniu uległa część prezbiterium, a wnętrze zostało zalane wodą podczas akcji gaśniczej. Uratowano m.in. ołtarz główny, dwa boczne ołtarze oraz zabytkowe obrazy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2012-03-01].
- ↑ Praca zbiorowa: Szlak Architektury Drewnianej Małopolska. Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, Kraków 2010, s. 161, 162. ISBN 978-83-60538-61-6.
- ↑ Nowy Sącz. Pożar zabytkowego kościoła p.w. Św. Heleny. Spłonęło prezbiterium. tvn24.pl, 2024-06-16. [dostęp 2024-06-16]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Nowy Sącz - plan miasta. Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. E. Romera, 1992