Kościół św. Maksymiliana Kolbego w Jarantowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętego Maksymiliana Kolbego
A/205 z 6.03.1956[1]
kościół filialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Jarantowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Marii Magdaleny w Łopatkach

Wezwanie

św. Maksymiliana Kolbego

Wspomnienie liturgiczne

14 sierpnia

Położenie na mapie gminy Ryńsk
Mapa konturowa gminy Ryńsk, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Maksymiliana Kolbego”
Położenie na mapie powiatu wąbrzeskiego
Mapa konturowa powiatu wąbrzeskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętego Maksymiliana Kolbego”
Ziemia53°19′43,2″N 18°56′38,1″E/53,328667 18,943917

Kościół świętego Maksymiliana Kolbego w Jarantowicachrzymskokatolicki kościół filialny należący do parafii św. Marii Magdaleny w Łopatkach (dekanat Wąbrzeźno diecezji toruńskiej).

Jest to dawny zbór ewangelicki wzniesiony w 1785 roku. Wybudowali go osadnicy holenderscy. Od 1945 roku w kościele znajdował się magazyn, a po remoncie w 1960 roku kościół pełnił funkcję sali gimnastycznej szkoły. Od 1989 roku budowla ponownie pełni funkcje sakralne. Remontowano ją w latach 2003 – 06. W 2007 roku świątyni została przyznana pierwsza nagroda „Modernizacja roku 2006”.

Budowla jest drewniana, wzniesiona w konstrukcji wieńcowo – zrębowej. Świątynia jest orientowana, wybudowano ją z drewna modrzewiowego na dębowej podwalinie. Kościół jest salowy, bez wydzielonego prezbiterium z nawy, zamknięty ścianą prostą. Wejście główne jest umieszczone z boku nawy. Świątynię nakrywa wysoki dach jednokalenicowy, pokryty strzechą z trzciny, w części frontowej znajduje się czworokątna wieżyczka. Zwieńcza ją blaszany ośmiokątny dach namiotowy. Wnętrze nakryte jest pozornym sklepieniem kolebkowym. Chór muzyczny charakteryzuje się prostą linią parapetu. Do wyposażenia świątyni należą m.in. belka tęczowa oraz skromny ołtarz ozdobiony krucyfiksem na ścianie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2023-03-21].
  2. Jarantowice [online], Kościoły drewniane w Polsce [dostęp 2023-03-21].