Kościół św. Marii Magdaleny w Łopatkach

Kościół świętej Marii Magdaleny

A/412 z 29.04.1966
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Łopatki
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Marii Magdaleny w Łopatkach
Wezwanie	św. Marii Magdaleny
Wspomnienie liturgiczne	22 lipca
Historia Data zakończenia budowy XIV wiek 1867
Dane świątyni Styl gotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Książki Kościół świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie Polski Kościół świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Kościół świętej Marii Magdaleny
Położenie na mapie powiatu wąbrzeskiego Kościół świętej Marii Magdaleny
53°20′06,8″N 19°00′38,6″E

Kościół świętej Marii Magdaleny w Łopatkach – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Wąbrzeźno diecezji toruńskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w stylu gotyckim w I ćwierci XIV wieku przez Krzyżaków. Zniszczona została podczas wojen szwedzkich, od połowy XVIII wieku popadała w ruinę. Odbudowana została w latach 1865-1867. W tym czasie zostały podwyższone ściany korpusu.

Podczas II wojny światowej w świątyni niebyły odprawiane nabożeństwa. Po 1939 roku kościół został zniszczony: zdewastowane zostały: dach i ściany wewnętrzne, skradzione zostały dzwony, sprzęty, naczynia liturgiczne i dokumenty z archiwum parafialnego, uszkodzone zostały: tabernakulum i płyta ołtarza.

Ołtarz główny, ufundowany przez Józefa Petika znajduje się w świątyni od lat trzydziestych ubiegłego wieku. Zachowały się również inne elementy wyposażenia: ołtarz św. Andrzeja Boboli z połowy XVII stulecia (zapewne wcześniej pełnił rolę ołtarza głównego), krucyfiksy, obrazy ukazujące Apostołów i naczynia liturgiczne z XIX wieku a także krucyfiks ołtarzowy z początku ubiegłego wieku. Późnobarokowy prospekt organowy powstał w połowie XVIII wieku. W 1909 roku instrument został przebudowany.

Budowla jest orientowana, wzniesiona z cegły, zbudowana na kamiennym cokole. Korpus świątyni jest jednonawowy, prostokątny z dobudowaną od strony zachodniej czterokondygnacyjną wieżą na rzucie kwadratu. Od strony południowej jest dostawiona kaplica (Poprzednio pełniła rolę kruchty). Prezbiterium kościoła jest dwuprzęsłowe, zamknięte trójbocznie. Otwory okienne i drzwiowe są zakończone ostrołukowo. Ściany i kondygnacje wieży są rozczłonkowane wysokimi, ostrołukowymi blendami. W dolnej kondygnacji wieży zachował się profilowany portal. Korpus, prezbiterium, zakrystia i kruchta są nakryte oddzielnymi dachami dwuspadowymi, natomiast wieżę nakrywa dach namiotowy.