Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach
A-282 z 26.06.1986[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Piotrkowice

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie gminy Tuchów
Mapa konturowa gminy Tuchów, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Piotrkowicach”
Ziemia49°55′28,121″N 21°00′45,569″E/49,924478 21,012658
Strona internetowa

Kościół św. Michała Archanioła – zabytkowy rzymskokatolicki kościół, znajdujący się w Piotrkowicach, w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tuchów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Poprzedni kościółek murowano-drewniany stał do 1900 roku[2]. Fundatorami nowego kościoła byli: Konstancja z Zamojskich Sanguszkowa, Stefania Jabłonowska, oraz Karol i Maria Berk[2]. Budynek został wybudowany w latach 1905–1907, według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego z 1902 roku[3][4]. Kościół poświęcono 29 września 1909 roku[2].

W 1986 kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych ówczesnego województwa tarnowskiego (nr rejestru A-282 z dnia 26 czerwca 1986 roku)[5].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Budynek murowany z cegły, trójnawowy, z transeptem, prezbiterium węższe od korpusu, zamknięte jest trójboczną apsydą. Lewa nawa zakończona jest kaplicą przylegającą do prezbiterium. Budynek oszkarpowany. Kamień użyto w konstrukcji portalu w kruchcie, obramieniach drzwi, oraz daszkach przypór. Wieża zbudowana na planie kwadratu nakryta ośmiopołaciowym dachem[3]. Nad transeptem znajduje się sygnaturka. Wnętrze nakryte sklepieniami gwiaździstymi, oraz krzyżowo-żebrowymi[2].

Wystrój i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Wyposażenie jednolite neogotyckie, wykonane głównie według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego[6] przez stolarza Stanisława Brudnego[7].

  • Ołtarz główny[6] z obrazem MB Nieustającej Pomocy;
  • ołtarz boczny[6];
  • kazalnica[6];
  • balustrada[6];
  • chrzcielnica z 1931 roku[7];
  • obraz św. Michała Archanioła, barokowy z 1732 roku, malowany przez Piotra Stawskiego[7];
  • organy 14-głosowe wykonał Rudolf Haase ze Lwowa[7].

Polichromie ścian malował w latach 1942–1943 Jan Wodyński i Alojzy Majcher, według projektu Józefa Edwarda Dutkiewicza[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]