Kościół św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół pw. św. Michała Archanioła
890/A z 19 października 1998[1]
Ilustracja
Kościół pw. św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wiązownica-Kolonia

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Staszów
Mapa konturowa gminy Staszów, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Michała Archanioła”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. św. Michała Archanioła”
Ziemia50°34′50,09″N 21°23′08,48″E/50,580581 21,385689
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii – kościół rzymskokatolicki pod wezwaniem św. Michała Archanioła ulokowany w Wiązownicy-Kolonii w dekanacie Koprzywnica, w diecezji sandomierskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o istnieniu kościoła pw. św. Michała Archanioła w Wiązwnicy-Kolonii (wówczas Wiązownicy) pochodzą z 1411 r[3]. Istnienie kościoła potwierdza także Jan Długosz[4]. Wybudowanie tego drewnianego kościoła przypisuje się zakonowi Benedyktynów. Postawiono go w miejscu starej świątyni (na gruntach Wiązownicy Małej, oddalony o 1 wiorstę od obecnie nieczynnego starego cmentarza przy drodze z Wiązownicy-Kolonii do Smerdyny). W okresie między 1736 a 1783 rokiem przeprowadzono remont drewnianego kościoła. W roku 1817 kościół był w złym stanie technicznym, strop podparto wewnątrz słupami, a nabożeństwa odprawiano w domurowanej do kościoła zakrystii. Drewniany kościół spalił się w 1820 r. od uderzenia pioruna. Przez kolejne 25 lat nabożeństwa odprawiano w szopie dostawionej do zakrystii[5].

W 1844 roku, na wzniesieniu należącym do folwarku Dzięki, wybudowano murowany, obecny budynek świątyni[6] w stylu późnoklasycystycznym. Tego samego roku kościół został poświęcony przez biskupa Józefa Joachima Goldtmanna[7]. Budynek był prosty, na planie prostokąta[5].

W roku 1865 została wybudowana dzwonnica. Proboszczem w tym czasie był ks. Wojciech Wciślik. Dzwonnica stoi po zachodniej stronie kościoła, naprzeciwko głównego wejścia. W dzwonnicy powieszono dwa dzwony. Duży dzwon ważył około 2000 funtów i widniał na nim napis Sub auspicio abbatis S.I.M.A.E de Kochanów Kochanowski Pietr. Wajner Ludwisarii An. D. 1587. Mały dzwon ważył około 500 funtów i nosił napis Lał Petersilge w Warszawie r. 1865. Dzwony nie przetrwały, zostały przetopione na nowe[5].

W 1910 roku w miejscu spalonego kościoła w Wiązownicy Małej postawiono kaplicę[5].

W 1912 r. staraniem ks. Władysława Kłosińskiego architekt radomski, Zygmunt Słomiński, przygotował plan rozbudowy nowego kościoła[8], który wykonano w latach 1914–1916 r. Powstały wówczas dwie kaplice boczne (św. Barbary i św. Michała Archanioła) oraz prezbiterium. W latach 1918-1925 kontynuowane były prace wykończeniowe w kościele, wtedy m.in. wykończone zostały ołtarze boczne i ułożona posadzka z czeskiej terakoty. W 1924 kościół został pomalowany przez malarza Nawrockiego z Częstochowy, który namalował m.in. kilka obrazów na ścianach, w tym pokłon pastuszków w stajence betlejemskiej, ostatnią wieczerzę Pana Jezusa z Apostołami i św. Stanisława Kostkę. W nawach bocznych nad ołtarzami namalował św. Pawła Apostoła i św. Józefa Oblubieńca NMP[5].

23 maja 1924 r. nastąpiła konsekracja rozbudowanej świątyni oraz trzech ołtarzy (ołtarza głównego pw. Matki Bożej Częstochowskiej i dwóch bocznych św. Michała Archanioła i św. Barbary) przez ks. bp. Pawła Kubickiego[9].

W latach 1988–1990 przeprowadzono konserwację stropu, głównego ołtarza i polichromii kościoła. W 2001 r. odnowiono dwa boczne ołtarze[7]. W roku 2007 wyremontowany został dach nad zakrystią i skarbczykiem, pokryto go miedzianą blachą, zaś we wrześniu 2009 r. zabezpieczono okna witrażowe kościoła poprzez montaż okien osłonowych. W 2010 roku przeprowadzono odwodnienie budynku kościoła.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 65.
  2. ↑ M. Bobula: Duma Parafii. s. 34.
  3. ↑ „Rocznik Diecezji Sandomierskiej”, s. 29, 1861. 
  4. ↑ J. Wisniewski: Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w stopnickim. s. 109.
  5. ↑ a b c d e Historia. Parafia rzymskokatolicka pw. św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii. [dostęp 2015-10-23].
  6. ↑ J. Fijałkowski, A.M. Zarębski: Sekrety zamków i pałaców ziemi staszowskiej. Staszów: STK, 1997.
  7. ↑ a b Parafia pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła. Diecezja sandomierska. [dostęp 2015-10-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)].
  8. ↑ J. Myjak: Staszów i okolice. s. 76.
  9. ↑ Archiwum Diecezjalne w Sandomierzu – Akta parafii Wiązownica syg. 151.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Michała_Archanioła_w_Wiązownicy-Kolonii&oldid=69678106”