Przejdź do zawartości

Kościół św. Wawrzyńca w Regulicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
kościół pw. św. Wawrzyńca
w Regulicach
A-546 z 25.07.1986[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Regulice

Adres

al. Jana Pawła II 23

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie gminy Alwernia
Mapa konturowa gminy Alwernia, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „kościół pw. św. Wawrzyńcaw Regulicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „kościół pw. św. Wawrzyńcaw Regulicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „kościół pw. św. Wawrzyńcaw Regulicach”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „kościół pw. św. Wawrzyńcaw Regulicach”
Ziemia50°04′59,099″N 19°31′39,500″E/50,083083 19,527639
Strona internetowa

Kościół św. Wawrzyńca w Regulicach – kościół pw. św. Wawrzyńca znajdujący się w Regulicach, w powiecie chrzanowskim, w województwie małopolskim.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W II połowie XV w. w Regulicach stał drewniany kościół otoczony cmentarzem[2]. 21 listopada 1887 r. rozpoczęto jego rozbiórkę. Na jego miejscu stoi dziś (2019) krzyż. Nowy budynek został zbudowany w latach 1885–1887 w innym miejscu, przez inż. Aleksandra Gebauera[3]. Kościół poświęcił 27 sierpnia 1898 r. bp Jan Puzyna[4].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Budynek murowany, na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, wieża wbudowana w fasadę. Jest to przykład neostylowej architektury sakralnej z przewagą elementów neoromańskich[3]. Polichromie namalował w 1912 r. Tadeusz Gadomski. Wokół kościoła znajdował się cmentarz dla parafian.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze świątyni
  • z 1370 roku pochodzi gotycka rzeźba Marii z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, tzw. dexiokratusa[5][6] wysoka na 141 cm. Rzeźbę tą jako jedną z najlepszych zalicza się do tzw. typu krakowskiego, odznaczającego się miękkim modelunkiem, przestrzennym kontrapostem i elegancją formy. W tym zakresie jest ona dziełem klasycznym[7]. Rzeźba znajduje się obecnie w Muzeum Narodowym w Krakowie przy Placu Szczepańskim 9. z zapisu w kartotece inwentaryzacyjnej muzeum wynika, że rzeźba została zakupiona od parafii Regulskiej w 1902 r. za 100 koron[4].
  • feretron w typie Fons Vitae, znajdujący się w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie pod nr inw. 175/1;
  • obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, szkaplerznej z wieku XVII?, w sukience srebrnej z 1. połowy XVIII w;
  • chrzcielnica marmurowa z 1651 r. z miedzianą pokrywą;
  • krucyfiks późnogotycki z początku XVI w;
  • kielich regencyjny z 2. ćwierci XVIII w;
  • ornaty haftowane z XVIII w;
  • w kapliczce rzeźba Jana Nepomucena z XVIII – XIX wieku[8][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]