Kościół Matki Bożej Anielskiej w Warszawie (Radość)

Kościół Matki Bożej Anielskiej
w Warszawie

kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa (Wawer-Radość)
Adres	ul. Wilgi
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Bożej Anielskiej w Warszawie
Wezwanie	Matki Bożej Anielskiej
Wspomnienie liturgiczne	2 lipca
Historia Data rozpoczęcia budowy 1922 Data zakończenia budowy 1934 1963 (wieża) Data poświęcenia 1957
Dane świątyni Architekt Paszkiewicz Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie Polski Kościół Matki Bożej Anielskiej w Warszawie
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Kościół Matki Bożej Anielskiej w Warszawie
Położenie na mapie Warszawy Kościół Matki Bożej Anielskiej w Warszawie
52°11′07,9″N 21°11′31,0″E

Kościół Matki Bożej Anielskiej w Warszawie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat aniński diecezji warszawsko-praskiej). Znajduje się w warszawskiej dzielnicy Wawer, na osiedlu Radość.

Budowa świątyni według projektu architekta inżyniera Paszkiewicza została rozpoczęta w 1922 roku, dzięki staraniom obywateli działających w większości w Stowarzyszeniu Miłośników Letniska Radość. W 1930 roku władze duchowne mianowały ks. Bronisława Lewandowskiego rektorem świątyni. To on podciągnął mury do wysokości stropu, natomiast ks. Łuczak doprowadził prace budowlane do końca i pokrył dach blachą cynkową. Kolejny proboszcz, ksiądz Stanisław Jaczewski, otynkował wnętrze świątyni. Następny duszpasterz, ksiądz Aleksander Biernacki założył centralne ogrzewanie. Kościół został konsekrowany przez kardynała Stefana Wyszyńskiego w dniu 4 sierpnia 1957 roku. W 1959 roku pod prezbiterium zostały urządzone dwie salki katechetyczne. W latach 1962–1963 została wzniesiona wieża według projektu profesora Stanisława Marzyńskiego, w której znajdują się dwa dzwony odlane w 1936 roku: Św. Wacław i Św. Wojciech, dar małżeństwa Wincentego i Karoliny Zalewskich dla uczczenia ich synów, Wacusia i Wojtusia, zmarłych w 1927 roku.