Przejdź do zawartości

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie
A.654/1-3 z dnia z 21.06.1967[1] (zespół klasztorny reformatów)
kościół parafialny
kościół klasztorny
sanktuarium maryjne
Ilustracja
kościół widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Pińczów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

kościół parafialny

Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie

Wezwanie

Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie Pińczowa
Mapa konturowa Pińczowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie”
Położenie na mapie powiatu pińczowskiego
Mapa konturowa powiatu pińczowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie”
Położenie na mapie gminy Pińczów
Mapa konturowa gminy Pińczów, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowie”
Ziemia50°31′04,85″N 20°31′53,20″E/50,518014 20,531444

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Pińczowierzymskokatolicki kościół parafialny i jednocześnie świątynia zakonu franciszkanów reformatów oraz Sanktuarium Matki Bożej Mirowskiej mieszcząca się w Pińczowie, w dzielnicy Mirów, w województwie świętokrzyskim. Należy do dekanatu pińczowskiego diecezji kieleckiej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1587 roku został ufundowany kościół na Mirowie przez biskupa Piotra Myszkowskiego. Budowla została ukończona przez Ferdynanda Myszkowskiego syna Zygmunta Gonzagi Myszkowskiego w 1619 roku. W październiku 1683 roku zostali sprowadzeni do Pińczowa przez Stanisława Kazimierza Myszkowskiego franciszkanie reformaci, którzy założyli swój klasztor i zaczęli opiekować się świątynią. Zakonnicy mieszkali w klasztorze do 1910 roku, kiedy to zmarł ostatni reformat Innocenty Boniszewski. Następnie klasztor został zlikwidowany przez władze carskie. Jeszcze przed śmiercią zakonnika, część zabudowań klasztornych została przebudowana na szpital. W czasie I wojny światowej, kościół został częściowo uszkodzony. W 1928 roku reformaci reaktywowali swój klasztor[2].

Obraz Matki Bożej Mirowskiej

[edytuj | edytuj kod]
Obraz Matki Bożej Mirowskiej z Dzieciątkiem

Z lewej strony transeptu świątyni jest umieszczony cudowny obraz Matki Bożej Mirowskiej namalowany na wzór Salus Populi Romani z rzymskiej Bazyliki Matki Bożej Większej. Zapewne obraz został namalowany około 1600 roku na zlecenie Zygmunta Gonzagi Myszkowskiego w pracowni Tomasza Dolabelli, nadwornego malarza królów z dynastii Wazów w Krakowie. Wizerunek został namalowany na deskach. Przedstawiona jest na nim Matka Boża w pozycji stojącej, trzymająca dzieciątko na lewej ręce. W dolnej części są przedstawieni święci: Stanisław i Wojciech. Pierwszym miejscem przechowywania obrazu była kaplica zamku Myszkowskich. W 1683 roku wizerunek został przeniesiony do świątyni. W 1992 roku obraz został ukoronowany przez Józefa Kowalczyka, ówczesnego nuncjusza apostolskiego[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024.
  2. 11. Klasztor o.o. Franciszkanów – Reformatów z kościołem Nawiedzenia N.P. Marii. Przechadzka po Pińczowie-Serwis Internetowy Miasta Pińczów. [dostęp 2014-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-17)]. (pol.).
  3. Samktuarium Matki Bożej Mirowskiej. Sanktuariapolskie.info. [dostęp 2014-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).